Pierwsze niebo : Shamajim/Wilon
Siedem Niebios
Pierwsze niebo, znane jako Shamajim lub Wilon, graniczy bezpośrednio z Ziemią i służy jej ochronie. Nocą niebo to zostaje odsunięte, co pozwala na obserwację gwiazd i księżyca znajdujących się na wyższym niebie. Na tym poziomie nieba znajdują się chmury i wiatry, a także przebywa dwustu aniołów, którzy czuwają nad gwiazdami. Mieszkają tam również anioły Stróże – śniegu, lodu i rosy. Mówi się, że Adam i Ewa przebywali właśnie w pierwszym niebie – nie należy go jednak mylić z rajem lub ogrodem Eden, które znajdują się w trzecim lub czwartym niebie.
Władcą Shamajimów jest Archanioł Gabriel. W opisie Enocha, który przybywa do portu tego nieba, jest ono przedstawiane jako skarbnica lodu, chmur i rosy. Płynie tam rzeka ognia, w której zamiast wody płonie ogień.
Dla Apostoła Pawła pierwsze niebo było utożsamiane z Ziemią Obiecaną, gdzie każde drzewo wydaje dwanaście plonów rocznie, rodząc różne owoce. To niebo jest również siedem razy jaśniejsze niż srebro.
Ta opisana kosmologia pierwszego nieba jest fascynująca i łączy w sobie wiele elementów z różnych tradycji religijnych i apokryficznych. Najważniejsze elementy tego opisu:
Główne charakterystyczne cechy Shamajim/Wilon:
• Funkcja ochronna wobec Ziemi i ruchomy charakter (odsuwanie się nocą)
• Obecność elementów naturalnych: chmur, wiatrów, śniegu, lodu i rosy
• Zamieszkiwane przez różne kategorie aniołów, w tym:
– 200 aniołów czuwających nad gwiazdami
– Anioły Stróże elementów naturalnych
– Archanioł Gabriel jako władca
Szczególnie interesujące są paradoksalne elementy:
1. Współistnienie lodu i rzeki ognia w wizji Enocha, co może symbolizować dualizm natury tego wymiaru
2. Koncepcja „odsuwania” nieba nocą – co sugeruje bardzo fizyczne, mechanistyczne wyobrażenie kosmosu
3. Związek z Adamem i Ewą, choć wyraźnie oddzielony od raju/Edenu
Ciekawy jest też aspekt opisany przez św. Pawła – wizja niezwykle płodnej krainy i nadzwyczajnej jasności (siedmiokrotnie jaśniejszej niż srebro) sugeruje duchową doskonałość tego miejsca.
(Księga Henocha )
3.
Zdarzyło się, że kiedy mówiłem do swych synów, ci mężowie zawołali mnie. I wzięli mnie oni do góry na swych skrzydłach i zanieśli mnie aż do pierwszego nieba i umieścili mnie na chmurach. I oto one się poruszały. Wtedy widziałem powietrze jeszcze wyżej i nadal wyżej, aż zobaczyłem najwyższe przestworza.
Oni umieścili mnie w pierwszym niebie i pokazali mi wielki ocean, dużo większy niż ziemski ocean.
4.
Pokazali mi dwustu aniołów, którzy rządzą gwiazdami oraz niebieskimi połączeniami. Oni latają na swych skrzydłach i krążą wokół wszystkich planet.
5.
Tutaj spostrzegłem skarby śniegu i lodu, i aniołów, którzy strzegą tę straszną składnicę, także skarby chmur, skąd wychodzą i dokąd przychodzą.
6
Pokazywali mi skarbiec rosy, jak olej z oliwek. Wygląd tego obrazu był jak wszystkie rodzaje ziemskiego kwiatu, ale bardziej liczny i aniołowie strzegący ich skarbców, jak oni zamykają je i otwierają.
Drugie niebo: Raquia
Lewi, jeden z dwunastu synów Jakuba i przodek Lewitów, pisze w swoim Testamencie: „Drugie niebo przygotowało ogień, śnieg i lód na dzień, który Pan nakazuje, na Wielki Sąd Boży.” Władcą drugiego nieba jest Archanioł Rafał.
Hebrajskie słowo „Raquia” oznacza firmament i odnosi się do miejsca, gdzie w Talmudzie znajdują się Słońce, Księżyc i gwiazdy. To właśnie w tym niebie zostały uwięzione upadłe anioły, zakute w łańcuchy i skazane na całkowitą ciemność, czekając na dzień Sądu Ostatecznego.
W innej części tego nieba przebywają Henoch i Mojżesz. Według islamskiej tradycji znajdują się tam również Jan Chrzciciel oraz Jezus Chrystus (Isa bin Marijan), który jest prorokiem i najważniejszym poprzednikiem Mahometa.
Ten opis drugiego nieba Raquia przedstawia niezwykle złożoną i wielowarstwową przestrzeń kosmiczną, gdzie przeplatają się różne tradycje religijne. Główne elementy tego opisu:
W Raquia znajdują się trzy wyraźnie odmienne strefy:
1. Strefa kosmiczna:
– Miejsce przebywania ciał niebieskich (Słońce, Księżyc, gwiazdy)
– Nawiązuje do tradycyjnego rozumienia firmamentu w Talmudzie
2. Strefa kary:
– Miejsce uwięzienia upadłych aniołów
– Charakteryzuje się całkowitą ciemnością
– Ma wyraźnie eschatologiczny charakter, związany z oczekiwaniem na Sąd Ostateczny
3. Strefa świętych postaci:
– Przebywają tam wielcy prorocy i święci z różnych tradycji
– Interesujące połączenie postaci z judaizmu (Henoch, Mojżesz), chrześcijaństwa (Jan Chrzciciel) i islamu (Jezus jako poprzednik Mahometa)
Szczególnie ciekawe jest zestawienie funkcji tego nieba według Testamentu Lewiego – jako miejsca przechowującego żywioły (ogień, śnieg, lód) na dzień Sądu Ostatecznego, co nadaje mu charakter „arsenału” Bożej sprawiedliwości.
Władza Archanioła Rafaela nad tym poziomem może być znacząca, zważywszy na jego tradycyjną rolę uzdrowiciela – być może symbolizuje to potencjał oczyszczenia i odnowy, który zostanie wykorzystany podczas Sądu Ostatecznego.
(Księga Henocha)
7.
Ci mężczyźni wzięli mnie i przyprowadzili mnie na górę do drugiego nieba. Pokazali mi i widziałem ciemność większą niż ciemność ziemska. Tam widziałem więźniów pod strażą, wiszących w oczekiwaniu na niezmierzalny sąd. Aniołowie mieli ciemny wygląd, ciemniejszy niż ziemska ciemność. Bezustannie płakali przez całe dni.
Zapytałem mężczyzn, którzy byli ze mną: „Dlaczego oni są nieustannie torturowani?” Ci mężczyźni odpowiedzieli mi: „To są ci, którzy odwrócili się Boga, którzy nie byli posłuszni przykazaniom Boga, lecz z swej własnej woli spiskowali razem i odwrócili się wraz ze swym księciem i tymi, którzy są uwięzieni w piątym niebie.”
Miałem wielkie współczucie dla nich a ci aniołowie pokłonili się mnie i powiedzieli do mnie: „Mężu Boży, módl się za nas do Pana”.
Odpowiedziałem im i rzekłem: „Kim ja jestem, śmiertelnym człowiekiem, żebym modlił się za aniołów? Któż wie dokąd zmierzam lub co mnie spotka? Albo któż będzie modlić się za mnie?”
Dziewięć czy siedem niebios?
Zarówno w starożytnych Chinach, jak również u Azteków podawano dziewięć niebios, a także słynny grecki matematyk, geograf i astronom Ptolemeusz liczył dziewięć, jako kosmiczny plan. W związku z tym ziemia spoczywa w centrum wszechświata, który składa się z dziewięciu sfer. Poeta Dante przedstawił to w ,,Boskiej komedii” Większość pism opiera się jednak na Henochu. Pojawiają się tam informacje, zawarte w księdze jak wygląda model niebios. Islam również zaczyna od tej liczby. Założyciel religijny, Mahomet, podróżował przez siedem niebios przed Tron Boży. To, czy siedem niebios znajduje się obok siebie, czy też nad sobą, czy też są nawet niezależnymi planetami poza naszym Układem Słonecznym, jak twierdzą bardzo śmiałe teorie, jest kontrowersyjne. W XIV wieku wierzono, że siedem niebios było przyczepionych do siedmiu ziem poniżej. Są one nazywane wstępującymi od siódmej do pierwszej ziemi: Trebbel, Arqa, Nesziah, Tziah, Geh, Adama, Eres. Na szóstej ziemi Arqa Gehenna znajduje również piekło z siedmioma poziomami. Na niej żyją dziwne istoty z podwójnymi głowami, dziurami w głowach zamiast nosów, ale także pięknymi wzorami.
Ten fascynujący opis różnych koncepcji kosmologicznych pokazuje, jak złożone i zróżnicowane były starożytne wizje struktury wszechświata. Przeanalizujmy główne wątki:
Koncepcja dziewięciu niebios:
– Występuje w różnych, niezwiązanych ze sobą kulturach (Chiny, Aztekowie)
– Została usystematyzowana naukowo przez Ptolemeusza
– Znalazła artystyczny wyraz w „Boskiej komedii” Dantego
Koncepcja siedmiu niebios:
– Dominuje w tradycji abrahamicznej
– Szczególnie istotna w islamie (podróż Mahometa)
– Powiązana z systemem siedmiu ziem
System siedmiu ziem (od najniższej do najwyższej):
1. Trebbel
2. Arqa (zawiera Gehennę – piekło z siedmioma poziomami)
3. Nesziah
4. Tziah
5. Geh
6. Adama
7. Eres
Szczególnie interesujący jest opis ziemi Arqa, gdzie:
– Znajduje się piekło (Gehenna)
– Zamieszkują ją fantastyczne istoty o nietypowej anatomii
– Współistnieją elementy przerażające i piękne
Ta różnorodność interpretacji liczby niebios (7 vs 9) może wynikać z różnych systemów symbolicznych i astronomicznych obserwacji. Szczególnie ciekawa jest XIV-wieczna koncepcja „przyczepionych” niebios do ziem, co tworzy symetryczną, zwierciadlaną strukturę wszechświata.
Trzecie niebo: Sagun / Shebaquim
Na południu trzeciego nieba znajduje się legendarny Ogród Eden, znany również jako Raj. Słowo „Eden” pochodzi od sumeryjskiego „Edin” i oznacza „ogród”. Mówi się, że wrota trzeciego nieba wykonane są z czystego złota. Za nimi rozciąga się sad, w którym rośnie Drzewo Życia, pod którym Bóg odpoczywa. Przez Ogród Eden przepływają dwie rzeki: jedna z mlekiem i miodem, druga z winem i oliwą. Ogród strzeżony jest przez trzystu aniołów. To tutaj wszystkie doskonałe dusze przybywają po śmierci, aby otrzymać swoją nagrodę.
W tym niebie znajdują się także boskie pszczoły, które na południu zbierają mannę z miodem. Następnie jest ona mielona ogromnymi kamieniami młyńskimi, co dało trzeciemu niebu nazwę „Shebaquim” (od hebrajskiego słowa oznaczającego „kamienie młyńskie”). Władcą trzeciego nieba jest anioł Anahel. W tym miejscu żyje również islamski Anioł Śmierci, Azrael.
Istnieją także przekazy sugerujące, że na północy tego nieba znajduje się piekło, zamieszkane przez demony, z Lucyferem jako ich władcą.
Ten opis trzeciego nieba prezentuje fascynującą dychotomię między rajem a piekłem, z bogatą symboliką i elementami z różnych tradycji religijnych. Przeanalizujmy główne elementy:
Struktura geograficzna i symboliczna:
Na południu:
– Ogród Eden z bramami z czystego złota
– Drzewo Życia jako miejsce odpoczynku Boga
– Dwie symboliczne rzeki:
* Jedna z mlekiem i miodem (symbole obfitości)
* Druga z winem i oliwą (symbole świętości)
– Boskie pszczoły zbierające mannę
– Kamienie młyńskie do mielenia manny (etymologia nazwy Shebaquim)
Na północy:
– Piekło
– Siedziba demonów
– Domena Lucyfera
Hierarchia duchowa:
– Anioł Anahel jako władca
– Azrael (islamski Anioł Śmierci)
– 300 aniołów strzegących Edenu
Szczególnie interesujące jest:
1. Etymologiczne połączenie z sumeryjskim „Edin”
2. Współistnienie rajskich i piekielnych sfer w jednym niebie
3. Proces produkcji manny, łączący elementy ziemskie (młyny) z niebiańskimi (boskie pszczoły)
To niebo wydaje się być miejscem szczególnych kontrastów – najwyższego błogosławieństwa (raj) i najgłębszego potępienia (piekło), życia (Drzewo Życia) i śmierci (Azrael).
(Księga Henocha)
8.
Tamci mężowie zabrali mnie stamtąd i zaprowadzili mnie na górę do trzeciego nieba i posadzili mnie tam. Kiedy patrzyłem na dół widziałem Raj. I to miejsce było niewyobrażalnie przyjemne.
Widziałem drzewa w pełnych kwiatach. Ich owoce były dojrzałe i pięknie pachnące z każdym pokarmem na polu i wydzielające obficie przyjemny zapach.
Pomiędzy nimi było drzewo życia, w miejscu, gdzie Pan odpoczywa, kiedy udaje się do Raju. To drzewo jest niewypowiedzianie przyjemne i pięknego zapachu, bardziej piękne niż jakakolwiek inna stworzona rzecz, która istnieje.
Ze wszystkich stron wygląda jak złoto i karmazyn w formie ognia. Ono pokrywa cały Raj i posiada coś z każdego drzewa sadu i każdego owocu. Jego korzeń jest w Raju przy wyjściu, które prowadzi ku Ziemi.
Raj istnieje pomiędzy zepsuciem i niezniszczalnym. Wychodzą dwa strumienie, jeden wydaje miód i mleko, a drugi jest źródłem wydającym olej i wino i jest podzielony na cztery części. One krążą dookoła w cichym ruchu wychodzą do Raju Edenu, między zepsuciem i niezniszczalnością.
Stamtąd razem dzielą się na czterdzieści części i postępują w skromnej ziemi. Mają obroty w swym cyklu, podobnie jak inne elementy atmosferyczne.
Nie ma tam bezowocnego drzewa, każde drzewo jest dobrze owocujące i każde miejsce jest błogosławione. Jest 300 aniołów, bardzo jasnych, którzy opiekują się rajem i z nieustającym głosem i przyjemnym śpiewem wielbią Pana codziennie i w każdej godzinie. I powiedziałem: „Jak bardzo przyjemne jest to miejsce!” I ci mężowie powiedzieli do mnie:
20
Ci ludzie podnieśli mnie stamtąd i przenieśli mnie do siódmego nieba. I ujrzałem tam wyjątkowe wspaniałe światło i wszystkie ogniste armie wielkich archaniołów, niematerialne siły i królestwa i pochodzenie władz, cheruby i serafini oraz wielooczne trony, pułki i lśniące stacje strażnic. Byłem przerażony i drżałem z wielkiego strachu.
Ci mężowie podnieśli mnie i poprowadzili do środka, mówiąc do mnie: „Bądź odważny, Henochu! Nie lękaj się!” Pokazali mi Pana z daleka, siedzącego na Jego nadzwyczaj wysokim tronie.
A co jest na dziesiątym niebie, skoro Pan jest tam obecny? A na dziesiątym niebie jest Bóg i nazywa się go w języku hebrajskim Aravoth. Wszystkie niebiańskie armie przyszły i stanęły na dziesięciu stopniach odpowiadających ich stopniom i oddały pokłon Panu.
9.
O Henochu, to miejsce jest przygotowane dla prawych, którzy cierpią wszelkiego rodzaju nieszczęścia w swoim życiu, oraz tych, którzy smucą swe dusze, którzy odwracają swe oczy od niesprawiedliwości i którzy sądzą sprawiedliwie i rozdają chleb głodującym i okrywają odzieżą nagich oraz podnoszą upadłych i pomagają zranionym i sierotom, który chodzą bez wad przed obliczem Pana i służą tylko Jemu. To dla nich jest przygotowane to miejsce jako wieczne dziedzictwo.
10.
Ci mężczyźni zaprowadzili mnie w stronę północy i pokazali mi tam bardzo straszne miejsce, a tam były wszelkiego rodzaju tortury i udręki, okrutna ciemność i nie oświetlona ciemność. Nie ma tam jasności, lecz czarny ogień świeci wiecznie wraz z rzeką ognia, której płomienie unoszą się nad całym miejscem. Ogień tutaj, zamarznięty lód tutaj wysycha i się zamraża.
Jest to bardzo okrutne miejsce uwięzienia, ciemni i bezlitośni aniołowie niosący narzędzia okrucieństwa i torturujący bez litości.
I powiedziałem: „Biada, biada! Jak bardzo straszne jest to miejsce.” Ci mężowie mówili do mnie: „Henochu, to miejsce zostało przygotowane dla tych, którzy nie wielbią Boga, którzy na Ziemi praktykują grzechy przeciwko naturze. Ci, którzy praktykują z dziećmi sodomiczne zepsucie. Ci, którzy uprawiają zaklęcia i czary, wróżby, czynią handel z demonami i którzy chwalą się swymi niegodziwymi czynami – kradzieżą, kłamstwem, oszczerstwami, pożądaniem, urazą, cudzołóstwem i morderstwem.
Dla tych, którzy potajemnie kradną dusze ludzi, którzy chwytają ubogich za gardło zabierając ich dobytek sami się bogacą na nich kradnąc ich majętności, ci, którzy są w stanie zapewnić pożywienie. Dla tych, którzy powodują śmierć z głodu i kiedy są wstanie zapewnić im odzienie, są oni w stanie odebrać im ostatnią odzież powodując ich nagość.
Dla tych, którzy nie szanują ich Stwórcy lecz kłaniają się bezdusznym bożkom, które nie mają duszy, nie mogą ani widzieć ani słyszeć, próżnych bożkom, tworzących obrazy i oddają pokłony podstępnym dziełom rąk – dla tych wszystkich jest przygotowane to miejsce pośród tych, jako ich wieczna nagroda.”
Czwarte niebo: Zebhul / Machanon
Zebhul, znane również jako Machanon, jest opisane jako miejsce niebieskiego Jeruzalem, z boską świątynią i świętym ołtarzem. Apostoł Paweł w swoim objawieniu pisze:
„Wszystko lśniło złotem, otoczone dwunastoma murami, a wewnątrz znajdowało się dwanaście wież… wielkiej urody.”
Paweł opowiada także o czterech rzekach: jednej z miodem (Phison), jednej z mlekiem (Eufrat), jednej z oliwą (Geon) i jednej z winem (Tygrys). Według Henocha, Raj znajduje się w czwartym niebie, gdzie rośnie Drzewo Wiedzy. Ten, kto spożyje jego owoce, osiąga mądrość.
W Zebhul wielkie wozy, na których spoczywają Słońce, Księżyc oraz gwiazdy, są ciągnięte przez wiatr. Władcą tego nieba jest Archanioł Michał.
Ten opis czwartego nieba przedstawia niezwykle bogatą symbolikę, łączącą elementy architektoniczne, przyrodnicze i kosmiczne. Przeanalizujmy główne komponenty:
Struktura niebieskiego Jeruzalem:
– Złote konstrukcje
– 12 murów obronnych
– 12 wież o nadzwyczajnej urodzie
– Świątynia z świętym ołtarzem
System czterech rzek symbolicznych:
1. Phison (miód)
2. Eufrat (mleko)
3. Geon (oliwa)
4. Tygrys (wino)
Znaczące jest, że nazwy rzek nawiązują do rzeczywistych rzek Mezopotamii, łącząc wymiar ziemski z niebiańskim.
Elementy kosmiczne:
– Wozy transportujące ciała niebieskie
– Wiatr jako siła napędowa
– Obecność Słońca, Księżyca i gwiazd
Szczególne elementy:
– Drzewo Wiedzy jako źródło mądrości
– Archanioł Michał jako władca
– Alternatywna lokalizacja Raju (w przeciwieństwie do trzeciego nieba)
Interesujące jest, jak liczba 12 dominuje w architekturze (12 murów, 12 wież), co może symbolizować kompletność i doskonałość boskiego porządku. Również połączenie elementów materialnych (architektura) z niematerialnymi (mądrość z Drzewa Wiedzy) tworzy fascynującą syntezę.
(Ksiega Henocha)
11.
Ci mężowie zabrali mnie i zaprowadzili mnie na górę do czwartego nieba. Pokazali mi wszystkie ruchy i sekwencje oraz wszystkie promienie światła słonecznego i księżycowego.
I widziałem, że Słońce ma siedmiokrotnie większe światło niż Księżyc i widziałem jego okrąg i jego koła, na których zawsze porusza się, tak jak wiatr idący cudowną szybkością z jego nadejściem, jego droga nie daje żadnego odpoczynku; dzień i noc.
Widziałem cztery wielkie gwiazdy, a każda gwiazda ma pod sobą tysiąc gwiazd, po prawej stronie rydwanu Słońca, oraz cztery po lewej stronie, każda ma pod sobą tysiąc gwiazd – razem osiem tysięcy wychodzi ze słońcem nieustannie.
150 000 aniołów towarzyszy Słońcu podczas dnia, a w nocy jest ich tysiąc. 100 aniołów idzie na przedzie słonecznego rydwanu, sześcioskrzydlatych w płonącym ogniu; Słońce płonie i ustawia 100 aniołów w ogniu.
12
Patrzałem i widziałem latające duchy, elementy Słońca, cudowne nazywane Feniks i Chalkydri [sucha kreda], dziwne i wspaniałe. Ich forma to lew a ich głowa jest krokodyla. Ich wygląd jest wielokolorowy, jak tęcza. Ich rozmiar – dziewięćset miar. Ich skrzydła są jak tych aniołów, ale każdy ma ich dwanaście. Oni towarzyszą słońcu i biegną z nim, niosąc ciepło i rosę, w zależności od poleceń Boga.
Tak słońce przechodzi przez cykl, ono schodzi w dół i ono wznosi się po niebie i poniżej ziemi ze światłem jego promieni. A słońce jest nieustannie na torze.
13.
Tamci mężowie wynieśli mnie na wschód od tego nieba i pokazali mi bramy słoneczne, przez które wychodzi słońce zgodnie z porą roku i według faz księżyca przez cały rok i według liczby czasomierza, w dzień i w nocy.
Widziałem sześć otwartych bram, a każda z bram miała sześćdziesiąt jeden i ćwierć stadia. Zmierzyłem je dokładnie i zrozumiałem ich rozmiar – był taki duży, przez który słońce wychodzi i zmierza na zachód. Staje się wyrównane a przechodzi przez wszystkie miesiące.
Pierwsza brama, słońce wychodzi na 42 dni, druga na 35 dni, trzecia na 35 dni, czwarta na 35 dni, piąta na 35 dni a szósta na 42 dni.
A potem jeszcze raz, słońce wykonuje zwrot i wraca w drugą stronę z szóstej bramy, zgodnie z rundą sezonu: i słońce przechodzi przez piątą bramę przez 35 dni, czwartą 35 dni, trzecią 35 dni, drugą 35 dni. I tak kończą się dni całego roku, zgodnie z cyklem czterech pór roku.
14.
Wtedy ci mężowie zanieśli mnie do zachodu niebios i pokazywali mi sześć wielkich otwartych bram, odpowiednich dla wschodnich bram, naprzeciwko nich, gdzie słońce ustawia się stosownie do liczby trzystu sześćdziesięciu pięciu i jednej czwartej dnia.
Tak więc słońce ponownie idzie wschodnich bram, pod ziemię. I kiedy słońce wychodzi z zachodnich bram powstrzymuje swoje światło, piękno promieniowania i 400 aniołów bierze jego koronę i niesie ją do Pana. Ponieważ jego błyszcząca korona jest z Bogiem i jest chroniona przez 400 aniołów, słońce obraca swym rydwanem i wraca pod ziemię na kołach, bez wielkiego światła, które jest jego wielkim blaskiem i ornamentem.
Słońce pozostaje przez 7 wielkich godzin w nocy, a rydwan spędza połowę czasu pod ziemią; a gdy dojdzie do wschodnich podejść w ósmej godzinie nocy, 400 aniołów przyniesie z powrotem koronę i ukoronuje je. A jego jasność i lśnienie jego korony są widoczne przed wschodem słońca; a słońce świeci bardziej niż ogień.
15..
Wtedy elementy słoneczne zwane phoenixes i khalkedras tryskają w pieśń. Dlatego każdy ptak macha skrzydłami, radując się dawcą światła. Wytrysnęli pieśnią na rozkaz Pana.
Nadchodzi dawca światła aby dać blask całemu światu i pojawia się poranna zorza, którą są promienie słoneczne. Słońce wychodzi na oblicze ziemi i odzyskuje swój blask aby dać światło wszystkim na obliczu ziemi.
Oni pokazali mi obliczenia ruchu słońca oraz bram, przez które ono wchodzi i wychodzi; ponieważ są to wielkie bramy, które Bóg stworzył, aby były coroczną miarą. Dlatego słońce ma więcej ciepła; a cykl jego trwa 28 lat i zaczyna się ponownie od początku.
16.
I jeszcze jedna kalkulacja, którą ci mężowie mi pokazali, ta księżycowa i wszystkie ruchy i fazy oraz 12 wielkich bram, zwieńczonych od zachodu na wschód, przez które księżyc wchodzi i wychodzi, zgodnie z regularnymi porami roku. On idzie przez pierwszą zachodnią bramę, w miejsce słońca.
Przez pierwszą bramę dokładnie przez 31 dni, przez druga dokładnie przez 35 dni, trzecią dokładnie przez 31 dni, czwartą dokładnie przez 30 dni, piątą wyjątkowo przez 31 dni, szóstą dokładnie przez 31 dni, siódmą przez dokładnie 30 dni, ósmą przez 31 dni wyjątkowo, dziewiątą na dokładnie 31 dni, dziesiątą przez dokładnie 30 dni, jedenasta dokładnie przez 31 dni, dwunasta dokładnie przez 22 dni.
Tak samo przez zachodnie bramy zgodnie z cyklem i zgodnie z liczbą wschodnich bram. W ten sposób on wchodzi również przez zachodnie bramy,a on kończy rok, 364 dni.
Księżyc przechodzi przez ćwiartki przez trzy lata, a czwarty rok kończy go dokładnie. Z tego powodu są zabrani poza niebem przez trzy lata; i nie są dodawani do liczby dni, ponieważ te zmieniają pory roku – dwa nowe księżyce rosną, a dwa inne maleją.
A kiedy zachodnie bramy są zakończone, on zawraca i idzie do bram wschodnich ze swoim światłem. Tak on idzie dzień i noc, zgodnie z niebiańskim cyklem, niższymi niż wszystkie cykle, szybszym niż niebiańskie wiatry, duchy, żywioły i latające anioły, z 6 skrzydłami na każdym aniele.
Księżyc ma siedmiokrotne ułożenie, okres okrążeń 19 lat i on zaczyna się od nowa od początku.
17.
Pośrodku nieba widziałem uzbrojone oddziały, oddające cześć Panu z tympanami, fletami, nieustającymi i przyjemnymi głosami, którym towarzyszyły przyjemne, nieustające i różnorodne pieśni, których nie sposób opisać. Każdy umysł byłby całkowicie zdumiony, tak cudowny i wspaniały jest śpiew tych aniołów. I byłem zachwycony słuchając ich.
Piąte niebo: Machon / Ma’on
Na północy piątego nieba, za zasłoną dymu i unoszącymi się płomieniami, znajduje się kolejny niebiański obóz. Według niektórych teorii przebywa tam dziesiąty chór aniołów, oczekujący na sąd. Ta część nieba nie posiada ani podłogi, ani sufitu.
Na południu tego nieba Anioły Nocy nieustannie śpiewają, jednak milkną o poranku, aby Bóg mógł usłyszeć, jak jest wychwalany przez swój lud na Ziemi. Władcą piątego nieba, znanego również jako Machon, jest brat Metatrona, Sandalphon, lub Anioł Sammael. Według tradycji w tym niebie mieszka również brat Mojżesza, Aaron, a także Anioły Zemsty.
Piąte niebo, zwane Machon lub Ma’on, jest mistycznym miejscem o głęboko dualistycznym charakterze, gdzie współistnieją kontrasty: ogień i śpiew, oczekiwanie i działanie, cisza i uwielbienie.
Północne rejony piątego nieba
Na północy znajduje się tajemniczy obóz za zasłoną dymu i płomieni. Jest to miejsce pełne napięcia, gdzie przebywa dziesiąty chór aniołów, którzy według niektórych interpretacji oczekują na dzień sądu. Brak podłogi i sufitu podkreśla nienamacalność i nieograniczoność tego miejsca, co dodatkowo wzmaga jego duchową intensywność.
Południowe rejony piątego nieba
W południowej części Machon dominuje harmonia i uwielbienie. Anioły Nocy nieustannie śpiewają pieśni chwały na cześć Boga, ich głosy rozbrzmiewają przez całą noc. Jednak z nadejściem poranka zapada cisza, aby Bóg mógł wysłuchać modlitw i uwielbienia płynącego od ludzi na Ziemi. Ten rytuał symbolizuje jedność między niebem a ziemią oraz priorytet, jakim Bóg darzy swoje stworzenie.
Władcy piątego nieba
Tradycja przypisuje piątemu niebu kilku władców, co może odzwierciedlać różnorodność ról i funkcji pełnionych w tym miejscu:
Sandalphon, brat Metatrona, znany jako anioł modlitw, który przekazuje ludzkie prośby do Boga.
Sammael, często utożsamiany z aniołem śmierci lub gniewu, co może odnosić się do obecności Aniołów Zemsty w tym niebie.
W niektórych przekazach wspomina się również Aarona, brata Mojżesza, co może być symbolem kapłaństwa i duchowego pośrednictwa.
Anioły Zemsty
Obecność Aniołów Zemsty w Machon wskazuje na aspekt sprawiedliwości i boskiego sądu. To przypomnienie o tym, że boska harmonia obejmuje nie tylko miłosierdzie, ale i wymierzanie sprawiedliwości.
Znaczenie piątego nieba
Piąte niebo łączy w sobie elementy duchowego oczekiwania, harmonii uwielbienia i przygotowania do sądu. Jest to miejsce, gdzie duchowy porządek i boska wola wyrażają się w pełni, stanowiąc pomost między ziemską rzeczywistością a transcendentnym światem Boga. Machon, jako przestrzeń bez podłogi i sufitu, podkreśla nieskończoność i otwartość boskiego stworzenia.
(Księga Henocha)
18
A ci mężowie wzięli mnie na swoje skrzydła i umieścili mnie na piątym niebie, a widziałem tam niezliczone armie zwane Obserwatorami. Ich wygląd był podobny do wyglądu istoty ludzkiej, a ich rozmiar był większy niż dużych gigantów. Ich twarze były przygnębione, a cisza ich ust była wieczna.
I nie było wielbienia w piątym Niebie. Następnie powiedziałem do mężczyzn, którzy byli ze mną: „Jakie jest wytłumaczenie, że ci są tak bardzo przygnębieni, a ich twarze posępne, a ich usta milczące? Dlaczego nie ma wielbienia w tym Niebie?” A ci mężowie odpowiedzieli mi: „To są Obserwatorzy, którzy odwrócili się od Pana, 200 miriadów wraz z ich księciem Satanailem. I podobni do tych są ci, którzy zeszli jako więźniowie w szeregu, którzy są w drugim niebie, uwięzieni w wielkiej ciemności. A trzech z nich zstąpiło na ziemię z Tronu Pana na miejsce Hermon i złamali obietnicę na ramieniu góry Hermon.
I ujrzeli córki ludzkie, jakże piękne były; i wzięli je sobie za żony, a ziemia była skalana ich uczynkami. Oni i żony człowiecze stworzyli wielkie zło w całym czasie tego wieku, działali bezprawnie i ćwiczyli mieszanie się i one rodziły olbrzymów, wielkich potworów i wielką wrogość.
Oto dlaczego Bóg osądził ich wielkim sądem; i opłakują oni swoich braci, i będą zagniewani Wielkim Dniem Pana. „
Powiedziałem do Obserwatora: „Widziałem waszych braci i ich czyny, ich udręki i ich wielkie modlitwy i modliłem się za nich. Ale Pan skazał ich pod ziemią, aż niebo i ziemia zostaną na zawsze zakończone”. A ja powiedziałem: „Dlaczego czekacie na swoich braci? I dlaczego nie odprawiacie wielbienia przed Obliczem Pana? Rozpocznijcie swoje wielbienie i odprawiajcie liturgię przed Obliczem Pana, abyście nie rozgniewali waszego Pana Boga do granic.”
A oni zareagowali na moje zalecenie, i stali w czterech pułkach w tym niebie. A oto, gdy stałem z tymi mężami, 4 trąby trąbiły zgodnie z wielkim dźwiękiem, a Obserwatorzy zaczęli w jedności śpiewać. Ich głos urósł przed Obliczem Pana, żałośnie i wzruszająco.
Szóste niebo Zebul / Makhon
Szóste niebo jest wyjątkowe, ponieważ zarządzają nim dwa anioły: za dnia Sabath, a nocą Zebul. Mieszka tu siedmiu Cherubinów, którzy nieustannie wychwalają Boga, oraz siedem Feniksów. W Zebulu znajduje się ogromny dom wiedzy, gdzie anioły uczą się wszystkiego o ludzkości, czasie i kosmosie.
Według Henocha, to niebo jest miejscem, w którym aniołowie studiują w grupach, a archaniołowie pełnią rolę nauczycieli. Szóste niebo charakteryzuje się chłodnym klimatem, niskimi temperaturami, gradem, lodem i śniegiem. Znane jest również jako Makhon (hebr. „Rezydencja”). Księciem szóstego nieba jest Archanioł Gabriel.
Szóste niebo, znane jako Zebul lub Makhon („Rezydencja”), wyróżnia się jako miejsce wiedzy, nauki i nieustannej chwały Boga. To przestrzeń, która harmonizuje duchowy rozwój z kosmiczną mądrością, zarządzana przez dwie anielskie postacie: Sabatha w ciągu dnia i Zebula nocą.
Mieszkańcy Zebulu
1. Siedmiu Cherubinów – Istoty te są znane ze swojej bliskości z Bogiem i nieustannego wychwalania Go. Ich obecność podkreśla świętość i czystość tego nieba.
2. Siedem Feniksów – Te legendarne ptaki symbolizują odrodzenie, wieczność i cykliczną naturę czasu, która jest przedmiotem badań w Zebulu. Ich obecność nadaje temu miejscu wyjątkowy, niemal mityczny charakter.
Dom wiedzy
Jednym z najważniejszych elementów Zebulu jest dom wiedzy, ogromne miejsce, w którym aniołowie studiują i zgłębiają tajemnice ludzkości, czasu i wszechświata. Jest to przestrzeń intelektualnej i duchowej edukacji, w której:
Aniołowie uczą się w grupach.
Archaniołowie pełnią rolę nauczycieli, przekazując głębsze rozumienie Bożego planu i praw kosmosu.
Ten dom wiedzy ukazuje Zebul jako centrum niebiańskiej nauki, gdzie duchowość łączy się z intelektem.
Klimat i otoczenie
Szóste niebo charakteryzuje się chłodnym klimatem, niskimi temperaturami oraz obecnością gradu, lodu i śniegu. Te elementy tworzą atmosferę spokoju i skupienia, sprzyjającą kontemplacji i nauce. Klimatyczne cechy Zebulu mogą symbolizować czystość i nieskazitelność wiedzy.
Władcy Zebulu
Sabath i Zebul naprzemiennie zarządzają tym niebem w ciągu dnia i nocy, co podkreśla cykliczny porządek i harmonię kosmiczną.
Archanioł Gabriel jest również księciem tego nieba, pełniąc funkcję nadzorcy i strażnika boskiego porządku oraz mądrości.
Interpretacje Henocha
Według Księgi Henocha, Zebul jest miejscem edukacji i duchowego wzrostu, w którym aniołowie uczą się nie tylko o ludziach, ale także o tajemnicach czasu i wszechświata. Nauka ta ma głęboki cel – jeszcze lepiej służyć Bożemu planowi.
Znaczenie szóstego nieba
Zebul jest przestrzenią, gdzie duchowość i wiedza są nierozłączne, a aniołowie i archaniołowie pracują nad zrozumieniem i realizacją boskiego porządku. To chłodne, spokojne miejsce promuje harmonię i kontemplację, przygotowując jego mieszkańców do pełnienia ich niebiańskich ról w szerszym planie stworzenia.
(Księga Henocha)
19.
Ci mężowie zabrali mnie wtedy stamtąd i przenieśli mnie do szóstego nieba. Tam widziałem 7 grup aniołów, wspaniałych i bardzo chwalebnych. Ich twarze były bardziej promienne niż blask słońca i nie było różnicy między ich twarzami, rozmiarami lub stylem ich ubioru.
Te grupy aniołów śledzą i starannie badają ruchy gwiazd, obroty słońca i fazy księżyca oraz dobre samopoczucie kosmosu. Kiedy widzą jakąkolwiek złą działalność, umieszczają przykazania i instrukcje dla porządku i słodki śpiew chóralny i wszelkiego rodzaju chwalebne pochwały.
To są archaniołowie, którzy są ponad aniołami. Ci archaniołowie harmonizują wszelką egzystencję, niebiańską i ziemską, aniołów które są ponad porami roku i latami, aniołowie, którzy przewodzą rzekom i oceanom, i aniołowie, którzy nadzorują owoce ziemi i wszelką trawę, które dają każdy rodzaj pożywienia dla wszelkiego rodzaju żywych istot. Są także aniołowie, którzy rejestrują wszystkie ludzkie dusze, wszystkie ich uczynki i ich życie przed obliczem Pana.
A wśród nich jest 7 feniksów i 7 cherubinów i 7 sześcioskrzydłych istot, mających jeden głos i śpiewających jednogłośnie. Ich pieśni nie można krytykować; a Pan jest zachwycony u swego podnóżka.
Siódme niebo: Araboth
W najwyższym, siódmym niebie, stoi Tron Boży, otoczony przez aniołów, którzy zawsze są blisko Niego: Cherubinów, Serafinów oraz Trony. Księciem Araboth, siódmego nieba, jest Anioł Cassiel lub Archanioł Michał. W tym niebie znajdują się również dusze nienarodzonych ludzi, oczekujące na swoje narodziny.
Siódme niebo, znane jako Araboth, to najwyższy i najbardziej święty poziom kosmicznej hierarchii. Jest ono postrzegane jako miejsce najbliższe obecności Boga, w którym znajduje się Tron Boży, otoczony przez aniołów o najwyższym statusie duchowym.
Mieszkańcy Araboth
1. Cherubiny, Serafiny i Trony – Aniołowie ci są uznawani za najbliższych Bogu.
Cherubiny symbolizują mądrość i ochronę boskiej chwały.
Serafiny to płomienne istoty wychwalające Boga nieustannie swoim śpiewem, reprezentujące czystość i miłość.
Trony odzwierciedlają boski porządek i sprawiedliwość, służąc jako symbol wszechwładzy Boga.
2. Dusze nienarodzonych – Araboth jest miejscem przechowywania dusz, które jeszcze nie zstąpiły na ziemię, oczekując na swoje narodziny. Ten aspekt podkreśla, że siódme niebo jest zarówno przestrzenią transcendentną, jak i źródłem życia.
Władca Araboth
W tradycji siódmego nieba wyróżnia się dwóch możliwych władców:
Cassiel – anioł ciszy, spokoju i kontemplacji, symbolizujący dystans wobec doczesności.
Archanioł Michał – głównodowodzący wojskami anielskimi i obrońca Boga, który często jest przedstawiany jako strażnik najwyższego nieba.
Funkcja siódmego nieba
Araboth nie tylko symbolizuje miejsce Bożej obecności, ale także stanowi centrum duchowej harmonii, z którego emanuje życie i porządek dla całego stworzenia. To tutaj realizuje się ostateczny plan boski, a dusze są wprowadzane w cykl życia.
Znaczenie Tronu Bożego
Tron Boży w Araboth to centrum kosmicznej hierarchii i władzy. Jest symbolem Boga jako najwyższego władcy, a otaczające go chóry aniołów podkreślają jego majestat i nieskończoność. To miejsce nieskończonego uwielbienia i obecności Bożej chwały.
Siódme niebo, Araboth, jest zwieńczeniem boskiego porządku. To miejsce absolutnej świętości, w którym wszystko istnieje w idealnej harmonii z Bożym planem. Oprócz swojej roli w kosmicznym porządku, Araboth przypomina o duchowej transcendencji i tajemnicy życia, podkreślając więź między Bogiem, aniołami i ludzkością.
(Księga Henocha)
Następnie udali się na swoje miejsca z radością, uciechą i niezmierzonym światłem, śpiewając pieśni łagodnymi delikatnymi głosami, podczas wielbienia oddając Mu chwałę.
21.
Nie opuszczają w nocy ani nie odchodzą w ciągu dnia, stojąc przed Obliczem Pana i wypełniając Jego wolę – cherubini i serafini stojący wokół Jego Tronu, sześcioszkrzydlaci z wieloma oczami. Zakrywają cały Jego Tron, śpiewając łagodnym głosem przed Obliczem Pana.
„Święty, Święty, Święty jest Bóg, Suwerenny Pan! Niebo i ziemia są pełne Jego Chwały! „
Kiedy zobaczyłem to wszystko, ci mężowe powiedzieli do mnie: „Henochu, do tej pory kazano nam podróżować z tobą”. Mężowie odeszli ode mnie i odtąd już ich nie widziałem. Ale ja pozostałem sam na krawędzi siódmego nieba. Stałem się przerażony i upadłem na twarz i powiedziałem sobie: „Biada mi, cóż mnie się przytrafiło?”
Pan posłał jednego z Jego chwalebnych, archanioła Gabriela. A on powiedział mi: „Bądź mężny, Henochu! Nie lękaj się! Wstań, chodź ze mną i stań przed Obliczem Pana na wieczność.”
Odpowiedziałem mu i rzekłem: „Biada mi, panie mój, dusza moja odeszła ode mnie ze strachu i przerażenia, przywołaj dwóch mężów, którzy mnie przynieśli na to miejsce, bo zaufałem im, a wraz z nimi pójdę przed Oblicze Pana ”
Odpowiedziałem mu i rzekłem: „Biada mi, panie mój, dusza moja odeszła ode mnie ze strachu i przerażenia, przywołaj dwóch mężów, którzy mnie przynieśli na to miejsce, bo zaufałem im, a wraz z nimi pójdę przed Oblicze Pana ” .
Ôsme niebo:
Ósme niebo, znane w języku hebrajskim jako Muzaloth, jest miejscem, w którym następują kosmiczne zmiany pór roku, a cykle natury i losy ludzkości są ściśle ze sobą powiązane. W Muzaloth, ponad siódmym niebem, rozciąga się kosmiczny mechanizm, który kontroluje przejścia między sezonami – suchym i mokrym. To niebo pełni funkcję zmiennika czasu, regulując równowagę między siłami natury.
W Muzaloth znajdują się także dwanaście zodiakalnych znaków, które sprawują władzę nad wpływem gwiazd na Ziemię. Każdy z nich ma swoje miejsce, a ich ruchy są związane z przeznaczeniem i rytmami życia na Ziemi. To niebo jest majestatyczną przestrzenią, w której siły kosmosu działają w harmonii, wpływając na porządek wszechświata.
Koncepcja Ósmego Nieba jako Muzaloth, miejsca kosmicznych zmian pór roku i regulatora cykli naturalnych, jest niezwykle fascynująca. To połączenie astrologii, mitologii i filozofii tworzy bogaty obraz kosmosu, w którym człowiek jest nieodłącznie związany z kosmicznymi rytmami.
Kilka refleksji nad tym tematem:
* Powiązanie z astrologią: Dwanaście zodiakalnych znaków w Muzaloth nawiązuje bezpośrednio do astrologii. Sugeruje to, że starożytne kultury dostrzegały głębokie związki między ruchami ciał niebieskich a wydarzeniami na Ziemi.
* Cykliczność czasu: Koncepcja Muzaloth podkreśla cykliczny charakter czasu. Sezony powtarzają się, a wraz z nimi powracają pewne wydarzenia i doświadczenia. To przypomina nam o wiecznym kołowrocie życia i śmierci.
* Kosmiczna harmonia: Ósme Niebo przedstawione jest jako miejsce, gdzie wszystko działa w harmonii. Siły natury są zrównoważone, a kosmiczny mechanizm działa bez zarzutu. To idealistyczny obraz, ale jednocześnie pokazuje pragnienie człowieka do zrozumienia i uporządkowania otaczającego go świata.
* Wpływ na losy człowieka: Muzaloth nie jest jedynie abstrakcyjnym miejscem. Ma bezpośredni wpływ na życie ludzi, kształtując ich losy i doświadczenia. To pokazuje, że człowiek jest częścią większej całości i podlega kosmicznym prawom.
Możliwe pytania do dalszej dyskusji:
* Jakie konkretne wydarzenia na Ziemi są związane z ruchami gwiazd w Muzaloth?
* Czy Ósme Niebo jest miejscem dosłownym czy raczej metaforycznym?
* Jakie religie i filozofie odwoływały się do podobnych koncepcji kosmosu?
* Czy współczesna nauka może w jakiś sposób potwierdzić lub zanegować istnienie Muzaloth?
Czy chciałbyś zgłębić któryś z tych wątków lub poruszyć inny temat związany z Ósmym Niebem?
Możemy również poszukać dodatkowych informacji na temat:
* Muzaloth w różnych kulturach i religiach
* Znaczenie poszczególnych zodiakalnych znaków w kontekście Ósmego Nieba
* Naukowe teorie dotyczące wpływu ciał niebieskich na życie na Ziemi
(Księga Henocha)
Gabriel uniósł mnie jak liść porwany przez wiatr. Przeniósł mnie i postawił mnie przed obliczem Pana. I ujrzałem ósme niebo, które jest nazwane w języku hebrajskim Muzaloth, zmiennikiem pór roku, suchym i mokrym, i 12 zodiakami, które są nad siódmym niebem.
Dziewiąte niebo:
Dziewiąte niebo, zwane w języku hebrajskim Kukhavim, to miejsce, gdzie znajdują się niebiańskie domy dwunastu zodiaków. Jest to przestrzeń pełna gwiezdnych konstelacji, które świecą jasnym blaskiem, rozciągając się w nieskończoność. W Kukhavim zodiakalne znaki mają swoje stałe, kosmiczne siedziby, które nie tylko kontrolują wpływy gwiazd na Ziemię, ale także symbolizują porządek i harmonię wszechświata.
Każdy z domów dwunastu zodiaków w Kukhavim jest misternie skonstruowany, pełen światła i energii, odzwierciedlając potęgę niebiańskiego porządku. W tym niebie czas i przestrzeń przenikają się, tworząc wieczne, kosmiczne cykle, które wpływają na losy świata i istot żyjących. Kukhavim to miejsce pełne tajemnic, gdzie niebiańskie ciała tworzą mapę wszechświata, prowadzącą do głębszego zrozumienia kosmicznych praw.
Analiza koncepcji Dziewiątego Nieba – Kukhavim
Koncepcja Dziewiątego Nieba, określanego hebrajskim słowem Kukhavim, przedstawia niezwykle interesujący obraz kosmosu, łączący w sobie elementy astrologii, kosmologii i mistycyzmu.
Kluczowe elementy tej koncepcji:
* Niebiańskie domy zodiaku: Każdy z dwunastu znaków zodiaku posiada w Kukhavim swoje stałe, kosmiczne siedziby. To nadaje kosmosowi uporządkowaną strukturę, gdzie każdy element ma swoje miejsce i funkcję.
* Kosmiczny porządek: Kukhavim symbolizuje harmonię i równowagę wszechświata. Gwiezdne konstelacje i ich rozmieszczenie odzwierciedlają głębszy, kosmiczny porządek, który rządzi wszystkimi zjawiskami.
* Wpływ na świat: Niebiańskie ciała w Kukhavim mają bezpośredni wpływ na wydarzenia na Ziemi. Zodiakalne znaki kontrolują wpływy gwiazd, kształtując losy ludzi i narodów.
* Czas i przestrzeń: W Kukhavim czas i przestrzeń są ze sobą nierozerwalnie związane. Wieczne, kosmiczne cykle wpływają na życie na Ziemi, nadając mu rytm i powtarzalność.
Porównanie z koncepcją Ósmego Nieba:
Obie koncepcje, zarówno Ósme Niebo (Muzaloth) jak i Dziewiąte Niebo (Kukhavim), łączą w sobie astrologię i kosmologię. Jednak Kukhavim wydaje się kłaść większy nacisk na stałość i uporządkowanie kosmicznego porządku. Każdy znak zodiaku ma swoje ściśle określone miejsce, a kosmiczne cykle są wieczne.
Możliwe interpretacje:
* Astrologiczna: Kukhavim można interpretować jako kosmiczny odpowiednik horoskopu, gdzie położenie planet i gwiazdy mają bezpośredni wpływ na życie ludzi.
* Religijna: W wielu religiach niebo jest postrzegane jako miejsce zamieszkania bogów i duchów. Kukhavim może być interpretowany jako kosmiczna świątynia, gdzie boskie siły kształtują losy świata.
* Filozoficzna: Koncepcja Kukhavim może być odczytana jako metafora porządku i harmonii, które człowiek pragnie odnaleźć zarówno w sobie, jak i w otaczającym go świecie.
Pytania do dalszej dyskusji:
* Jakie są różnice między koncepcją Kukhavim a innymi kosmologiami, np. grecką czy indyjską?
* Czy istnieje związek między koncepcją Kukhavim a współczesną astrofizyką?
* Jakie praktyki religijne lub magiczne były związane z kultem Kukhavim?
* Jak koncepcja Kukhavim wpływała na życie codzienne ludzi w starożytności?
Chętnie rozwinę tę tematykę i odpowiem na wszelkie dodatkowe pytania.
Możemy również porównać koncepcję Kukhavim z innymi kosmologiami, takimi jak:
* Kosmologia grecka: z jej bogatą mitologią i astrologią
* Kosmologia indyjska: z jej pojęciem wielu poziomów rzeczywistości
* Kosmologia egipska: z jej kultem gwiazd i planet
Który z tych kierunków Cię interesuje najb
(Księga Henocha)
Widziałem dziewiąte niebo, które w języku hebrajskim nazywa się Kukhavim, gdzie znajdują się niebiańskie domy 12 zodiaków.
Dziesiąte niebo :
Dziesiąte niebo, znane jako Avaroth, jest miejscem ostatecznego objawienia Bożej chwały, które wykracza poza ludzkie rozumienie. To najwyższy poziom niebiańskiej rzeczywistości, gdzie przebywa sam Bóg na swoim niebiańskim Tronie, otoczony blaskiem i nieskończoną potęgą. Oblicze Pana jaśnieje jak żelazo rozpalone do białości w ogniu, emitujące iskry i promieniejące żarem, a jednak jest to widok tak przejmujący, że słowa zawodzą w próbie jego opisania.
W tym miejscu nie można mówić o obliczu Boga, ponieważ jest ono niewyobrażalnie cudowne, niepojęte, przepełnione niezwykłą chwałą i majestatem, który budzi jednocześnie strach i zachwyt. Bóg pozostaje tajemnicą, nieopisaną Istotą, której wygląd jest niewzruszony i wieczny. Jego przykazania i głos wypełniają całe niebo, a Tron Pana, nadzwyczaj wielki i stworzony nie ludzkimi rękami, góruje nad wszystkim.
Wokół Tronu nieustannie krążą chóry aniołów – Cherubini i armie Serafinów, którzy śpiewają niekończące się pieśni pochwalne na cześć Pana. Ich śpiew wypełnia całe niebo, unosząc się w harmonii, która przekracza granice zrozumienia.
Gdy Henoch upadł nisko, oddając pokłon przed Panem, Bóg przemówił do niego łagodnym, lecz pełnym mocy głosem, wzywając go, by był odważny i nie bał się. Pan nakazał Henochowi wstać i stanąć przed Jego obliczem na wieki, dając mu miejsce w najświętszym z miejsc, w samym sercu Jego chwały.
Analiza koncepcji Dziesiątego Nieba – Avaroth
Avaroth, jako dziesiąte i najwyższe niebo, przedstawia niezwykle mistyczną i transcendentną wizję boskości. To miejsce, gdzie ludzki język i rozumienie osiągają swoje granice, a doświadczenie Boga staje się niemalże mistycznym uniesieniem.
Kluczowe elementy koncepcji Avaroth:
* Niewyobrażalna chwała Boga: Bóg w Avaroth jest opisany jako istota o niewyobrażalnej chwale, której oblicze jest jednocześnie piękne i przerażające. To podkreśla transcendencję Boga i Jego nieosiągalność dla ludzkiego umysłu.
* Tajemnica boskości: Bóg pozostaje tajemnicą, Jego natura jest niepojęta, a Jego wygląd jest wieczny i niezmienny. To podkreśla, że Bóg przekracza wszelkie ludzkie kategorie i definicje.
* Chór anielski: Obecność chóru anielskiego podkreśla świętość miejsca i nieustanne uwielbienie Boga. Aniołowie są stworzeniami czystymi i doskonałymi, które służą jako pośrednicy między Bogiem a człowiekiem.
* Wezwanie Henocha: Historia Henocha, który został przeniesiony do Avaroth, podkreśla wyjątkowość tego miejsca jako nagrody dla wiernych. To sugeruje, że Avaroth jest celem ostatecznym dla wierzących.
Porównanie z poprzednimi niebami:
W porównaniu z poprzednimi niebami, Avaroth jest miejscem jeszcze bardziej odległym od ludzkiej rzeczywistości. Jeśli Ósme Niebo było miejscem kosmicznych zmian, a Dziewiąte Niebem miejscem kosmicznego porządku, to Avaroth jest miejscem całkowitego transcendencji, gdzie ludzkie kategorie przestają obowiązywać.
Możliwe interpretacje:
* Mistyczna: Avaroth można interpretować jako symbol mistycznego doświadczenia Boga, gdzie człowiek wykracza poza granice swojego umysłu i doświadcza bezpośredniej obecności boskości.
* Religijna: W wielu religiach istnieje koncepcja nieba jako miejsca ostatecznego przeznaczenia dla wierzących. Avaroth można odczytać jako chrześcijańską wizję raju.
* Filozoficzna: Avaroth może być postrzegany jako metafora nieskończoności i tajemnicy, które przekraczają ludzkie rozumienie.
Pytania do dalszej dyskusji:
* Jakie są różnice między koncepcją Avaroth a podobnymi koncepcjami w innych religiach?
* Jakie znaczenie ma opis fizycznego wyglądu Boga w kontekście Avaroth?
* Jakie są implikacje teologiczne koncepcji Avaroth?
* Jakie emocje budzi opis Avaroth u czytelnika?
Możemy również porównać koncepcję Avaroth z podobnymi koncepcjami w innych tekstach religijnych, takich jak:
* Wizja św. Jana z Patmos: Apokalipsa św. Jana zawiera wiele opisów nieba, które można porównać z Avaroth.
* Sufizm: W sufizmie istnieje koncepcja „fana”, czyli zjednoczenia z Bogiem, które można porównać z doświadczeniem Avaroth.
(Księga Henocha )
22
A na dziesiątym niebie, Avaroth, ujrzałem obraz oblicza Pana, jak żelazo płonące w ogniu i wyjęte, i emitujące iskry i żarzące się.
Tak więc nawet ja widziałem oblicze Pana, ale o obliczu Pana nie powinno się mówić. Jest tak cudowny, niezwykły, wspaniały i przejmujący strachem. Kimże jestem, abym mógł opisać Niepojętą Istotę Pana i Jego Oblicza, tak wyjątkowo dziwną i niemożliwą do opisania?
Ile jest Jego przykazań, Jego wielokrotny głos, Tron Pana, nadzwyczaj wielki i nie uczyniony rękami, chór krążący wokół Niego, cherubini z armiami serafinów, i ich nie milknącym śpiewem.
Któż może opisać Jego piękny wygląd nigdy się nie zmieniający i nie do opisania i Jego wielką chwałę? Upadłem nisko i oddałem pokłon Panu. A Pan, mówiąc swymi ustami rzekł do mnie: „Bądź odważny, Henochu! Nie bój się! Wstań i stój przed moją twarzą na zawsze. „
Michał, arcydzieło Pana, podniósł mnie i postawił mnie przed obliczem Pana. I rzekł Pan do swoich sług: „Niech Henoch przyłączy się i stanie przed Moją twarzą na wieki!” A chwalebni Pańscy oddali pokłon i powiedzieli: „Niech Henoch postąpi zgodnie z twoim Słowem, o Panie!”
I Pan rzekł do Michała: „Idź i wyciągnij Henocha jego ziemskiego stroju. Namaść go Moim rozkosznym olejem i załóż na niego ubiór Mojej Chwały”. Tak zrobił Michał jak powiedział do niego Pan. Namaścił mnie i przyodział mnie. Wygląd tego oleju jest większy niż największe światło, a jego maść jest jak słodka rosa, a jego woń mirra; to jest jak promienie lśniącego słońca.
Spojrzałem na siebie i stałem się jak jeden z jego wspaniałych i nie było żadnej widocznej różnicy.
Z marzeń i snów 