
Takie same słowa zawarto w Upaniszadach. Upaniszady mówią, że na drzewie są dwa ptaki, jeden siedzi na niższej gałęzi, drugi na wyższej. Ptak na niższej gałęzi myśli, odczuwa niepokój, pragnie, żąda, gromadzi, walczy, rywalizuje, cierpi, trwa w napięciu, skacze z gałęzi na gałąź, jest w ciągłym ruchu, nie odpocznie. Ptak na wyższej gałęzi trwa w spoczynku, tak cichy, jakby go nie było. Nie ma pragnień, nie przytrafiają mu się sny. Nie ma potrzeb wymagających spełnienia, jakby wszystko zostało spełnione. Po prostu siedzi, cieszy się sobą i obserwuje ptaka na niższej gałęzi.
Są to dwa wymiary istniejące w tobie. Jesteś drzewem. Niższy wymiar zawsze jest w zamieszaniu. Niższy wymiar to ciało, cielesne potrzeby i pragnienia. Jeśli zatracisz się w nim, staniesz się z nim jednością. Na wyższej gałęzi, na czubku drzewa, siedzi drugi ptak, który jest świadkiem, spogląda w dół na tego głupiego ptaka w ciągłym ruchu, w cierpieniu, niepokoju, gniewie, seksie. Ptak na wyższej gałęzi jest świadkiem, obserwatorem. Jesteś drzewem.
