Teksy Gnostyckie 

Księga Jubileuszów

Ze względu na podobieństwa treści, zwłaszcza ze Zwojem Świątynnym (który z kolei uważany jest za jeden z najstarszych tekstów z Qumran), zakłada się rozwój treści, na którego względnym początku znajduje się Księga Jubileuszów. Najstarszy rękopis oryginału hebrajskiego pochodzi z Qumran i jest paleograficznie datowany na lata 125-100 p.n.e.

Po 49 latach słonecznych – czyli nieco ponad 50 lat księżycowych – dodano rok, który był ogólnym rokiem pojednania. W takim roku pojednania przebaczono pewne rzeczy, za które trzeba było winić drugiego. Każdemu, kto zaciągnął długi, można lub należy przebaczyć, każdemu, kto utracił majątek, należy go zwrócić i tym podobne. To był rok pojednania, rok pojednania po 7 razy 7 latach słonecznych, po 49 latach słonecznych czy 50 latach księżycowych – a właściwie 50 i 1/2, ale można powiedzieć 50, bo rok trwa chwilę i dlatego można zacząć . Okres radości trwał 50 razy 354 dni i był to okres, w którym mogło się kumulować najróżniejsze rzeczy, które następnie można było pogodzić. – Jeśli weźmiesz pod uwagę, że należy stworzyć równowagę pomiędzy rokiem księżycowym i słonecznym, a zatem 7 razy 7 równa się 49 lat słonecznych w 50 latach księżycowych, można powiedzieć, że ten rok jubileuszowy jest uporządkowany według liczby siedem. Istniał więc pewien pogląd na temat znaczenia siedemnastego roku jubileuszowego, który leżał u podstaw tego roku jubileuszowego.” (dosł.: GA 170, s. 31f )

Księga Jubileuszów opowiada  historię świata od jego stworzenia do objawienia  na  górze Synaj.

Przyszłość Izraela

I stało się w pierwszym roku wyjścia synów Izraela z Egiptu w trzecim miesiącu, Szesnastego dnia miesiąca, gdy Bóg przemówił do Mojżesza, mówiąc: „Wstąp do Mnie na górę, a dam ci dwie kamienne tablice Prawa i przykazania, które napisałem, abyś ty mógł ich uczyć. ” 2. I wszedł Mojżesz na górę Bożą, a chwała Pańska zamieszkała na górze Synaj, a obłok zasłonił ją przez sześć dni. 3. I wezwał Mojżesza siódmego dnia z obłoku, a pojawienie się chwały Pańskiej było jak płomień ognia na szczycie góry. 4. A Mojżesz przebywał na Górze czterdzieści dni i czterdzieści nocy, a Bóg nauczył go wcześniejszej i późniejszej historii o podziale wszystkich dni prawa i świadectwa. 5. I powiedział: „Nakłoń swe serce do każdego słowa, które powiem do ciebie na tej górze i napisz je w księdze, aby ujrzały ich pokolenia, jak ich nie porzuciłem z powodu całego zła, jakiego dopuścili się, przekraczając przymierze, które ja ustanawiam między Mną a tobą dla ich pokoleń dzisiaj na górze Synaj. 6. I tak się stanie, kiedy to wszystko na nich spadnie, że rozpoznają, że jestem sprawiedliwszy niż oni we wszystkich swoich sądach i we wszystkich swoich czynach, i rozpoznają, że naprawdę byłem z nimi. 7. I zapisz sobie wszystkie te słowa, które tobie dziś oznajmiam, bo znam ich bunt i sztywny kark, zanim wprowadzę ich do ziemi, o której przysiągłem ojcom ich, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, mówiąc: „Nasieniu twemu dam ziemię opływającą mlekiem i miodem a usatysfakcjonowani zwrócą się do obcych bogów, do (bogów), którzy nie mogą ich wybawić z jakiegokolwiek ich ucisku: „i stanie się to świadectwem dla nich przeciwko nim. 9. Albowiem zapomną o wszystkich moich przykazaniach, o wszystkim, co im daję, i będą chodzić za poganami, dla ich nieczystości i dla ich hańby, i będą służyć swoim bogom, a ci staną się dla nich sidłem, zgorszeniem i utrapieniem.

10. I wielu zginie i pójdą do niewoli, i wpadną w ręce nieprzyjaciół za to, że porzucili Moje przykazania i Moje nakazy, i święta Mojego przymierza, Moje szabaty i Moje święte miejsce które poświęciłem sobie pośród nich i mój przybytek, i świątynię moją, którą poświęciłem sobie pośród ziemi, abym nadał jej imię moje i aby tam mieszkał. 11. I oni uczynią sobie wyżyny i gaje, i posągi ryte, i każdy będzie oddawał cześć swojemu (obrazowi), aby zbłądzić, i będą składać swe dzieci w ofierze demonom, i wszystkim uczynkom błędu ich serc. 12. I poślę do nich świadków, żebym świadczył przeciwko nim, ale nie wysłuchają, i zabiją także świadków, a będą prześladować tych, którzy szukają prawa, i zniosą i zmienią wszystko, aby wyrządzić zło w moich oczach. 13. I zakryję przed nimi oblicze moje i wydam ich w ręce pogan na niewolę, na łup i na pożarcie, i usunę ich z pośrodku ziemi i rozproszę ich między poganami. 14. I zapomną o całym Moim prawie i o wszystkich moich przykazaniach i o wszystkich moich sądach i zejdą na manowce co do nowiu i szabatu, i świąt, i jubileuszy, i obrzędów. 15. A potem zwrócą się do Mnie spośród pogan całym sercem, z całej duszy i ze wszystkich sił, i zbiorę ich spośród wszystkich pogan, i będą mnie szukać, tak że znajdę się u nich, gdy mnie zaczną szukać całym sercem i całą duszą. 16. I objawię im obfity pokój ze sprawiedliwością z całym moim sercem i całą moją duszą, i będą błogosławieństwem, a nie przekleństwem, i będą głową, a nie ogonem. 17. I zbuduję moją świątynię pośród nich i zamieszkam z nimi, będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem w prawdzie i sprawiedliwości. 18. I nie opuszczę ich ani nie zawiodę; bo Ja jestem Pan, ich Bóg. ”19. Mojżesz upadł na twarz i modlił się, mówiąc: „Panie, Boże mój, nie opuszczaj ludu swego i dziedzictwa twego, aby błądzili w błędzie swych serc i nie wydawaj ich w ręce swoich wrogów, pogan, aby nad nimi nie panowali i nie doprowadzili do grzechu przeciwko Tobie.

20. Niechaj miłosierdzie Twoje, Panie, wzniesie się nad ludem Twoim i stwórz w nim ducha prostolinijnego i niech duch Beliara nie panuje nad nimi, aby ich oskarżyć przed Tobą i usidlić ich na wszystkich ścieżkach sprawiedliwości, aby nie zginęli przed obliczem Twoim. 21. Ale oni są Twoim ludem i Twoim dziedzictwem, które ocaliłeś swoją wielką mocą z rąk Egipcjan: stwórz w nich serce czyste i Ducha Świętego, i niech nie dadzą się usidlić w swoich grzechach, odtąd aż do wieczności. ”22. I rzekł Pan do Mojżesza: „Znam ich przekory, ich myśli i ich zatwardziałość, i nie będą posłuszni, dopóki nie wyznają swojego grzechu i grzechu swoich ojców. 23. A potem zwrócą się do Mnie z całą prawością, całym sercem i całą duszą, a ja obrzezam napletek ich serca. i napletek serca ich potomstwa, i stworzę w nich ducha świętego i oczyszczę ich, aby nie odwrócili się ode Mnie od tego dnia aż do wieczności. 24. A ich dusze przylgną do Mnie i do wszystkich Moich przykazań i wypełnią moje przykazania, a Ja będę ich Ojcem, a oni będą Moimi dziećmi. 25. I wszyscy będą nazwani synami Boga żywego i każdy anioł i każdy duch poznają, tak, dowiedzą się, że to są Moje dzieci i że Ja jestem ich Ojcem w prawości i sprawiedliwości, i że ich miłuję. 26. I zapisz sobie wszystkie te słowa które oznajmiam ci na tej górze, pierwszej i ostatniej, która nadejdzie o wszystkich podziałach dni zakonu i świadectwa, tygodni i jubileuszy aż do wieczności, aż zstąpię i zamieszkam z nimi przez całą wieczność. ” 27. I rzekł do anioła obecności: „Napisz dla Mojżesza od początkach stworzenia, aż moja świątynia zostanie zbudowana pośród nich na całą wieczność. A Pan ukaże się oczom wszystkim i wszyscy poznają, że Ja jestem Bogiem Izraela i Ojcem wszystkich synów Jakuba, i Królem na Górze Synaj na całą wieczność. A Syjon i Jerozolima będą święte. ”29. I anioła obecności, który szedł przed obozem izraelskim miał tablice z podziałami lat — od czasu stworzenia — prawa i świadectwa tygodni, jubileuszy, według poszczególnych lat, według wszystkich liczb jubileuszy [według poszczególnych lat], od dnia [nowego] stworzenia niebios i ziemi i zostanie odnowione i całe stworzenie według mocy niebios i według całego stworzenia ziemi, aż w Jerozolimie powstanie świątynia Pańska na górze Syjon, a wszyscy luminarze zostaną odnowieni do uzdrowienia i dla pokoju i błogosławieństwa wszystkim wybranym w Izraelu, aby tak było od dnia onego i po wszystkie dni ziemi.

Stworzenie Świata

Jub.2,1

Na rozkaz Pana anioł obecności powiedział do Mojżesza: Zapisz wszystkie słowa dotyczące stworzenia — jak Pan Bóg w sześć dni dokonał wszystkich swoich dzieł, wszystko, co stworzył i zachował szabat siódmego dnia. Uświęcił go po wszystkie wieki i ustanowił go jako znak dla wszystkich swoich dzieł.

Rodz. 1,1

Na początku stworzył Bóg niebiosa i ziemię. 2 A ziemia była bezładem i pustkowiem, i ciemność była nad powierzchnią otchłani, a duch Boży unosił się nad powierzchnią wód.

Jub.2,2—3

2 Ponieważ pierwszego dnia stworzył niebiosa, które są w górze, ziemię, wody, i wszystkie duchy, które służą przed nim, mianowicie aniołów obecności, aniołów świętości, aniołów duchów ognia, aniołów duchów wiatrów, aniołów duchów chmur, ciemności, śniegu, gradu i mrozu, aniołów głosów, grzmotów i błyskawic, i aniołów duchów zimna i upału, zimy, wiosny, jesieni i lata, i wszystkie duchy jego stworzeń, które są w niebiosach, na ziemi i na każdym (miejscu). I [stworzył również] otchłanie, ciemność i światło, jutrzenkę i wieczór, które on zamierzył dzięki wiedzy swego serca. 3 Wtedy ujrzeliśmy Jego dzieła i błogosławiliśmy Go. I wychwalaliśmy Go z powodu wszystkich Jego dzieł, ponieważ uczynił siedem wielkich dzieł pierwszego dnia.

Rodz.1,1—5

1 Na początku stworzył Bóg niebiosa i ziemię. 2 A ziemia była bezładem i pustkowiem, i ciemność była nad powierzchnią otchłani, a duch Boży unosił się nad powierzchnią wód. 3 I powiedział Bóg: Niech stanie się światło! I stało się światło. 4 I widział Bóg światło, że jest dobre. I oddzielił Bóg światło od ciemności. 5 I nazwał Bóg światło dniem, a ciemność nazwał nocą. I stał się wieczór, i stał się poranek — dzień pierwszy.

Rodz.1,6—8

6 I powiedział Bóg: Niech stanie się firmament w środku wód i niech zostaną oddzielone wody od wód! 7 I uczynił Bóg firmament i oddzielił wody, które są pod firmamentem od wód, które są nad firmamentem. I stało się tak. 8 I nazwał Bóg firmament niebiosami. I stał się wieczór, i stał się poranek — dzień drugi.

Jub.2,4

4 Drugiego dnia uczynił firmament między wodami. A wody zostały rozdzielone tego dnia. Połowa z nich wzniosła się do góry, a połowa z nich opadła poniżej firmamentu, który był w pośrodku ponad powierzchnią całej ziemi. I tylko to dzieło zostało dokonane dnia drugiego.

Rodz.1,9—13

9 I powiedział Bóg: Niech zbiorą się wody spod niebios w jedno miejsce i niech ukaże się sucha powierzchnia! I stało się tak. 10 I nazwał Bóg suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzami. I widział Bóg, że [było to] dobre. 11 I powiedział Bóg: Niech zazieleni się ziemia roślinami zielonymi, trawą dającą nasienie, drzewem owocowym dającym owoc, według swego rodzaju, w których są nasiona na ziemi. I stało się tak. 12 I wydała ziemia rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego rodzaju i drzewo dające owoc, w którym jest nasienie, według swego rodzaju. I widział Bóg, że [było to] dobre. 13 I stał się wieczór, i stał się poranek — dzień trzeci.Jub.2,5—7

5 Trzeciego dnia uczynił tak, jak powiedział wodom, żeby zebrały się z powierzchni całej ziemi w jedno miejsce, i żeby ukazała się sucha powierzchnia. 6 I wody uczyniły tak, jak im powiedział. Zebrały się z całej powierzchni ziemi poza firmamentem i ukazała się sucha powierzchnia. 7 I tego dnia stworzył On wszystkie morza, każde na swoim miejscu, wszystkie rzeki, i wszystkie zbiorowiska wód w górach i na całej ziemi, wszystkie jeziora, rosę na całej ziemi, nasienie, które jest zasiewane według wszelkiego swego rodzaju i wszystko to, co jest jadalne, drzewa rodzące owoce i lasy, ogród Eden i w Edenie wszystko w obfitości. Te cztery wielkie rodzaje uczynił dnia trzeciego.

Jub.2,5—7

5 Trzeciego dnia uczynił tak, jak powiedział wodom, żeby zebrały się z powierzchni całej ziemi w jedno miejsce, i żeby ukazała się sucha powierzchnia. 6 I wody uczyniły tak, jak im powiedział. Zebrały się z całej powierzchni ziemi poza firmamentem i ukazała się sucha powierzchnia. 7 I tego dnia stworzył On wszystkie morza, każde na swoim miejscu, wszystkie rzeki, i wszystkie zbiorowiska wód w górach i na całej ziemi, wszystkie jeziora, rosę na całej ziemi, nasienie, które jest zasiewane według wszelkiego swego rodzaju i wszystko to, co jest jadalne, drzewa rodzące owoce i lasy, ogród Eden i w Edenie wszystko w obfitości. Te cztery wielkie rodzaje uczynił dnia trzeciego.

”. Mówi się, że uwiedzenie Ewy przez węża miało miejsce „po upływie siedmiu lat (…) w drugim miesiącu, 17 dnia”. Adam zmarł „pod koniec 19. rocznicy, w 7. tygodniu rokuw szóstym roku życia”

Wiele poświęca się aniołom. Wymienia się cztery klasy: „Anioły Oblicza”, „Anioły Uświęcenia”, „Anioły Natury” i „Anioły Stróże”. Opowiada między innymi o stworzeniu aniołów w pierwszym dniu stworzenia, ale także o grzesznym zjednoczeniu zbuntowanych aniołów z ludzkimi córkami, z którego wyłoniła się gigantyczna rasa Nefilim, która później została zniszczona w powodzi . (Jednak w wersji etiopskiej jest powiedziane, że w tym przypadku „aniołowie” odnoszą się do potomków Seta , a „ludzie” odnoszą się do potomków Kaina .)

Według autora Jubileuszów język hebrajski był pierwotnie językiem wszystkich stworzeń, zarówno ludzkich, jak i zwierzęcych, a także w niebie. Po zniszczeniu Wieży Babel zapomniano o niej, zanim aniołowie ponownie nauczyli jej Abrahama . Enoch był pierwszą osobą, która nauczyła się sztuki pisania, po czym spisał wszystkie tajemnice astronomii , pomiaru czasu i historii świata .