Teksy Gnostyckie 

Ewangelia Judasza

Rzdz.2

1.Któregoś dnia zastał ich siedzących razem i praktykujących pobożność. 2 Gdy podszedł do swoich uczniów, gdy siedzieli razem i dziękowali nad chlebem, 3 roześmiał się. 4 Zapytali go uczniowie: «Nauczycielu, dlaczego śmiejesz się z naszego dziękczynienia? Co w takim razie zrobiliśmy? 5 To jest słuszne.” 6 Odezwał się i rzekł: „Ja się z was nie naśmiewam, 7 nawet nie robicie tego z własnej woli, 8 ale (śmieję się, ponieważ) przez to wasz Bóg chce otrzymać pochwałę.” 9 «Nauczycielu, Ty jesteś Synem Boga naszego» – mówili. 10 Jezus im rzekł: «Czy naprawdę sądzicie, że Mnie znacie? 11 Zaprawdę, powiadam wam: Żadne pokolenie z ludu, który jest wśród was, nigdy mnie nie pozna. 12 Ale gdy to usłyszeli jego uczniowie, zaczęli się złościć, i przeklinać go w swoich sercach. 13 Ale Jezus, widząc ich szaleństwo, 14 rzekł do nich: «Dlaczego dopuszczacie do siebie złość? 15 Wasz Bóg, który jest w was, i [Jego…] gniewa się [wraz z] duszami waszymi. 16 Ten, który jest wśród was [silny], niech wyda człowieka doskonałego 17 i stańcie tam przede mną.” 18 I wszyscy powiedzieli: „Jesteśmy silni!” 19 jednak ich duch nie miał odwagi stanąć przed nim – z wyjątkiem Judasza [Iskarioty]. 20 On mógł stanąć przed nim, 21 chociaż nie spojrzał w jego oczy, ale odwrócił twarz. 22 Judasz mu odpowiedział: Wiem, kim jesteś i skąd pochodzisz. 23 Przybyłeś z królestwa nieśmiertelnego Barbelo. 24 Ale ja nie jestem godzien wypowiadać imienia tego, który cię posłał. 25 Jezus widząc, że Judasz dostrzegał jeszcze więcej  wielkich rzeczy, rzekł do niego: „Odłącz się od nich. 26 Ja ci objawię tajemnice królestwa. 27 Możesz tam dotrzeć, 28 ale będziesz cierpieć wiele smutku. 29 Bo inny zajmie twoje miejsce, aby dwunastu uczniów mogło ponownie stać się doskonałymi w swoim Bogu. 30 I rzekł do niego Judasz: „Kiedy mi to powiesz 31 i kiedy nadejdzie wielki dzień światłości dla pokolenia?” 32 Ale gdy to powiedział, Jezus go opuścił. 

Rzdz.4

1 Innego dnia Jezus przyszedł do [nich]. 2 Powiedzieli do 4 [ niego]: «Nauczycielu, widzieliśmy cię w [wizji]. 3 Bo w nocy mieliśmy wielkie sny”. 4 [Powiedział:] „Dlaczego mnie ukryliście?” 5 I rzekli: Widzieliśmy wielki dom, a w nim wielki ołtarz i dwunastu mężów, których nazywamy kapłanami, i jedno imię. 6 A tłum czekał przy tym ołtarzu, aż kapłani skończyli przyjmować ofiary. 7 I my wytrwaliśmy”.
8 Jezus zapytał: «Co to za kapłani?» 9 Odpowiedzieli: «Niektórzy od dwóch tygodni zachowują wstrzemięźliwość. 10 Inni ofiarowują swoje dzieci, inni swoje żony, 11 podczas gdy wzajemnie się chwalą i pokornie się zachowują. 12 Niektórzy sypiają z mężczyznami, 13 Inni zajmują się rzezią, 14 Jeszcze inni dopuścili się różnych grzechów i niesprawiedliwości, 15 A słudzy ołtarza wzywają Twojego imienia. 17 A gdy to powiedzieli, umilkli, bo byli bardzo zakłopotani. 18 Jezus im odpowiedział: «Czemu jesteście zagubieni? 19 Zaprawdę, powiadam wam, wszyscy kapłani pełniący obowiązki tego ołtarza wzywają mojego imienia. 20 I jeszcze raz powiadam wam, że pokolenia ludzi zapiszą  moje imię w gwiazdach. 21 [I] w imię moje posadzili drzewa wstydu, które nigdy nie przynoszą owocu.

Rzdz.16

1 Ale ich arcykapłani szemrali, ponieważ [on (Jezus)] wszedł do pomieszczenia , aby się modlić. 2 A niektórzy z uczonych w Piśmie czekali, aby go schwytać, gdy się modlił, 3 bo bali się ludu, bo przez wszystkich uważany był za proroka. 4 I podeszli do Judasza. 5 Powiedzieli mu: «Co robisz na tym miejscu? 6 Jesteś uczniem Jezusa. 7 Ale Judasz odpowiedział im zgodnie z ich wolą. 8 Wtedy Judasz otrzymał kilka miedziaków. 9 I wydał go w ich ręce.