Teksy Gnostyckie 

Ewangelia Filipa

Ewangelia  Filipa to jeden z apokryficznych tekstów chrześcijańskich, który nie został uwzględniony w kanonie Nowego Testamentu. Zawiera ona rzekomy dialog pomiędzy Jezusem a apostołem Filipem, poruszając tematy duchowe i mądrościowe. Niektóre fragmenty Ewangelii Filipa zawierają elementy gnozy, czyli starożytnej mistycznej wiedzy religijnej, która różni się od tradycyjnego chrześcijaństwa.

Istnienie Ewangelii według Filipa lub Ewangelii Filipa (EvPhil) jest bezpośrednio potwierdzone, z jednej strony, przez Epifaniusza, a z drugiej strony, później przez Teodozjusza z Konstantynopola i Ps.-Leontiusza z Bizancjum. Według Epifaniusza, była ona w użyciu wśród egipskich gnostyków eberickich w IV wieku, a on również podaje dosłowny cytat z niej. Teodozjusz i Ps.-Leontiusz wspominają, że używali jej manichejczycy obok Ewangelii Tomasza. Pośrednią świadectwem istnienia EvPhil może być fragment z Pistis Sophii, gdzie Filip pojawia się obok Tomasza i Mateusza jako zapisywacz nauk i czynów Jezusa, z szczególnym uwzględnieniem nauk.

Jednakże identyfikacja EvPhil wspomnianego z istniejącym, który jest przedmiotem następującej prezentacji i badań, jest problematyczna. Ponieważ fragment cytowany przez Epifaniusza nie znajduje się w przekazanym tekście. Epifaniusz pisze: „Prezentują Ewangelię fałszywie przypisaną świętemu uczniowi Filipowi, zawierającą następujące: Pan objawił mi, co dusza musi powiedzieć wchodząc do nieba, i jak musi odpowiadać każdemu z wyższych potęg, w następujący sposób: ‚Rozpoznałem siebie i zgromadziłem się z każdego miejsca; nie zasiałem dzieci dla Archonta, ale wyrwałem jego korzenie i zgromadziłem rozproszone kończyny, i wiem, kim jesteś, bo należę do tych z góry.’ I tak zostaje uwolniona. Ale jeśli się okaże, że urodziła syna, zostanie zatrzymana na dole, aż będzie w stanie przyjąć i zebrać swoje własne dzieci do siebie.”

Fragment tekstu z Ewangelii Filipa, który znajduje się na stronach 51,29-52,24, zawiera coś na kształt duchowego dialogu lub dyskursu. Tekst ten jest napisany w starożytnym języku koptskim, a poniżej znajduje się przekład na język polski:

—

(Ewangelia Filipa)

Oto jest to, co powiedziałem wam, kiedy byłem jeszcze z wami. Teraz idę do tego, który mnie posłał, a wy szukacie mnie, lecz nie możecie mnie znaleźć; i tam, gdzie ja idę, nie możecie iść. Dlatego powiedziałem wam to, kiedy byłem jeszcze z wami.

Teraz jednak przyszedłem i mówię tobie te rzeczy, gdy jestem jeszcze w świecie, aby miało moją radość w sobie twoje serce, a twoja radość była pełna.

Pamiętaj, że nie ma większej miłości niż ta, gdy ktoś daje swoje życie za swoich przyjaciół. Jeśli jesteście w mojej miłości, będziecie zachowywać moje przykazania, tak jak ja zachowywałem przykazania mojego Ojca i pozostaję w jego miłości.

Jednak wam powiedziałem to, abyście, gdy nadejdzie, mieli w sobie pokój; na świecie będziecie mieć ucisk, ale miejcie odwagę, ja zwyciężyłem świat.

Dlatego ja mówię: prosić i będzie wam dane, szukać i znajdziecie, pukać i otworzą wam. Ponieważ każdy, kto prosi, otrzymuje, kto szuka, znajduje, a kto puka, temu otworzą.

—
Należy zauważyć, że jest to tylko fragment większego tekstu, który zawiera nauki i mowy Jezusa, przekazywane przez Filipa.

—

(#1) Hebrajski mężczyzna rodzi Hebrajczyków; natomiast tacy ludzie są nazywani „proselytami”. Proselyta jednak nie może rodzić proselytów. Bo jedni są tak, jak się rodzą, i rodzą jeszcze innych. Drugim zaś wystarcza, że się rodzą.

(#2) Niewolnik pragnie tylko i wyłącznie stać się wolny. Nie troszczy się jednak o majątek swego pana. Syn zaś nie tylko ma to, że jest synem, ale również odziedziczy majątek ojca.

(#3a) Ci, którzy dziedziczą umarłych, sami są martwi; i to tylko martwi dziedziczą ich. Ci zaś, którzy dziedziczą żywych, są żywi; i oni dziedziczą żywych – oraz umarłych.

(#3b) Martwi nie dziedziczą niczego. Jakże więc mógłby ktoś, kto jest martwy, dziedziczyć?

(#3c) Jeśli martwy dziedziczy żywego, ten nie umrze, ale raczej martwy przejdzie do życia.

(#4a) Poganin nie umiera. Bo nigdy nie żył, więc nie mógłby umrzeć. Kto przychodzi do wiary w prawdę, znajduje życie. Taki zaś jest narażony na niebezpieczeństwo śmierci.

(#4b) Bo: żyje od czasu przyjścia Chrystusa.

(#5) Ozdoba będzie stworzona. Miasta zostaną ozdobione. Usunięci zostaną ci, którzy są martwi.

(#6) Kiedy byliśmy Hebrajczykami, byliśmy sierotami i mieliśmy tylko naszą matkę. Kiedy jednak staliśmy się chrześcijanami, otrzymaliśmy Ojca i Matkę.

Tekst zawiera kolejną część mądrych sentencji lub przysłów, prawdopodobnie pochodzących z Ewangelii Filipa.

—

(28-WZC) Stworzenie jest ozdobą. Miasta zostaną ozdobione. Usunięci zostaną ci, którzy są martwi.

(29) Gdy byliśmy Hebrajczykami, byliśmy sierotami i mieliśmy tylko naszą matkę. Gdy jednak staliśmy się chrześcijanami, otrzymaliśmy Ojca i Matkę.

(30) Boże dzieło jest złożone z dwóch części. Jedna część jest tutaj, a druga jest nad nami.

(31) Jeden dzień jest w lecie, a jeden w zimie. Jeśli ktoś uprawia letnie prace, nie zasiewa w zimie. Jeśli ktoś zasiewa zimą, nie zbiera letnich plonów.

(32) Proszę, miejcie pokój jeden z drugim. Obejmujcie się nawzajem w miłości.

(33) Dlaczego trzeba palić ciało? Jeśli już wasze ciało jest zniszczone, to niech będzie zniszczone.

(34) Pan mówi: „Ciało, które posiadacie, niech będzie dla was światłem.”

(35) Niech nikt nie zostaje sam ze swoją mądrością, ani z bólem. Tam, gdzie jest mądrość, jest także światło.

—

Tekst ten zawiera głębokie myśli na temat życia, śmierci, wiary i relacji międzyludzkich, jakie mogą być znalezione w Ewangelii Filipa.

Oto przekład kolejnej części sentencji lub przysłów z Ewangelii Filipa:

—

(7) Ci, którzy siewią zimą, będą żniwić latem. Zima to ta światłość. Lato to inny eon. Niech więc zasiewamy w świecie, abyśmy mogli żąć latem! – Dlatego też: Nie wypada nam modlić się zimą. To, co następuje po zimie, to lato. Jeśli jednak ktoś zbiera plony zimą, nie będzie on zbierał naprawdę, ale jedynie wyrywać nasienie.

(8) Ponieważ taki nie może przynieść owocu, więc nie tylko on nie wyda, ale będzie również nieowocny w szabat.

(9a) Chrystus przyszedł, aby wykupić niektórych, innych aby ocalić, a jeszcze innych wybawić. Ci, którzy byli obcy, to on wykupił. Uczynił ich swoimi.

(9b) I on zabrał swoje, które dobrowolnie złożył jako zastaw.

(9c) Nie tylko oddał duszę, gdy się pojawił – gdy tak chciał. Ale, dopóki świat istnieje, oddawał duszę. Dopiero wtedy, gdy chciał, wyszedł, aby ją odebrać.

(9d) Ponieważ została złożona jako zastaw, wpadła w ręce rozbójników i została uwięziona. On jednak ją ocalił.

(9e) Ocalił zarówno dobrych w świecie, jak i złych.

(10a) Światło i ciemność, życie i śmierć, prawa i lewa strona są braćmi. Nie jest możliwe, aby się od siebie oddzieliły. Dlatego zarówno dobrzy nie są dobrzy, ani źli nie są źli, ani życie nie jest żywe, ani śmierć nie jest śmiertelna. 

Oto kontynuacja przekładu:

—

(# 10b) Gdy zniknie to, co zewnętrzne, wtedy to, co wewnętrzne stanie się objawione.

(# 11) Strzeżcie się tych, którzy chcą was upewnić, a sami nie są pewni!

(# 12) Gdyż ci, którzy znają wszystko, ale są pozbawieni siebie, są całkowicie pozbawieni.

(# 13) Ale ci, którzy nie znają wszystkiego, lecz znają siebie, osiągną wewnętrzną wiedzę.

(# 14) Kiedy poznasz siebie, wtedy będziesz poznawać również, że jesteś dzieckiem Ojca Wiecznego.

(# 15) Wtedy poznasz, że jesteś śmiercią, która trwa w obliczu śmierci, a ujdzieś ze śmiertelnego na wieczne życie.

(# 16) Dlatego polecam wam, abyście wiedzieli o tym, że jesteście ludźmi, którzy mają życie, a nie ludźmi, którzy muszą umierać.

—

(# 10b) Dlatego też: Wszystko rozpadnie się w swój początek. Ci jednak, którzy są ponad światem, są niezniszczalni; są wieczni.

(# 11a) Imiona przekazywane ludziom świata powodują wielkie wprowadzenie w błąd. Ponieważ odwracają ich uwagę od tego, co stałe, ku temu, co niestałe. Tak więc ten, kto słyszy imię „Bóg”, nie postrzega tego, co stałe, ale to, co niestałe. Podobnie dzieje się z imionami „Ojciec”, „Syn”, „Duch Święty”, „Życie”, „Światło”, „Zmartwychwstanie”, „Kościół” i wszystkimi innymi imionami. Nie postrzegamy tego, co stałe, lecz to, co niestałe. Niemniej jednak mogą one wskazywać na to, co stałe.

(# 11b) Imiona, które słyszą, należą do tego świata. Niech nikt się nie myli! Gdyby należały do innego eonu, nigdy nie byłyby wymieniane w tym świecie ani nie znalazłyby się wśród rzeczy tego świata. Mają one swoje zakończenie w innym eonie.

(# 12a) Jedno imię nie może być wypowiedziane na tym świecie: imię, które Ojciec przyznał Synowi. Jest ono ponad wszystkimi innymi imionami – a jest to imię Ojca. Syn nie stałby się Ojcem, gdyby nie przyjął na siebie imienia Ojca.

(# 12b) Co się tyczy tego imienia – ci, którzy je posiadają, mogą je zrozumieć, ale nie rozmawiają o nim. Ci zaś, którzy go nie mają, nie są w stanie go zrozumieć.

(# 12c) Jednakże prawda dopuściła imiona do istnienia na świecie dla naszego dobra, ponieważ nie możemy jej poznać bez tych imion. Prawda jest jedna. Ale jest wielopostaciowa – i to dla nas, abyśmy mogli ją poznać, jak najbardziej, poprzez wiele.

—

Niektórzy spośród naszych braci w chrześcijaństwie mają zdecydowanie wielką wiedzę, ponieważ się tego uczyli. Ale inni nie są zainteresowani uczeniem się. Jednakże ci, którzy się uczą, są ci, którzy mają wewnętrzny wzrost. Istnieje wiele takich osób, które są jednocześnie nauczycielami i uczniami. Ale ci, którzy nie są zainteresowani uczeniem się, są w rzeczywistości w takim samym stopniu nieświadomi, jak ci, którzy uczą się, a nawet są bardziej zdezorientowani. W rzeczywistości ci, którzy się uczą, mogą uczyć się od tych, którzy są nauczycielami i uczniami, ponieważ wielu z nas nie ma pragnienia nauczania. Ale ci, którzy uczą się, mogą być zawsze uczniami, ponieważ uczą się zawsze tego, co poznają, co prowadzi ich do wewnętrznego wzrostu. Ale ci, którzy są nauczycielami, mogą być czasami tylko nauczycielami, ponieważ wielu z nas nie wie, jak nauczać tych, którzy są gotowi uczyć się. Ale ci, którzy są gotowi uczyć się, są w rzeczywistości nauczycielami dla siebie nawzajem.

—

Niektórzy mówili: „Maria zaszła w ciążę z Ducha Świętego”. Błądzą! Nie wiedzą, co mówią! Kiedykolwiek kobieta zaszła w ciążę z inną kobietą?

Maria to Dziewica, która nie została splamiona żadną mocą. Dla Hebrajczyków, czyli dla Apostołów i ich uczniów, jest to wielki grzech. Ta Dziewica, która nie została splamiona żadną mocą, jest czymś… Mocarze sami się splamiły.

I Pan powiedział uczniom: „Wyście powinni zabierać z każdego domu i przenosić do domu Ojca! Ale w domu Ojca nie wolno wam kraść ani zabierać!

„Jezus” to ukryte imię. „Chrystus” to jawne imię. Dlatego w żadnym języku nie ma słowa „Jezus”, ale jego imię jest „Jezus”, jak jest właśnie nazywany. Natomiast jeśli chodzi o „Chrystusa”, to jego imię po syryjsku brzmi „Mesjasz”, a po grecku „Chrystus”. W rzeczywistości każde inne (naród) nazywa go zgodnie z językiem każdego z nich. „Nazarejczyk” jest jawne imię (zawarte) w ukrytym imieniu.

Chrystus zawiera w sobie wszystkich: zarówno ludzi, jak i aniołów, tajemnicę i Ojca.

Ci, którzy twierdzą, że Pan najpierw umarł, a potem zmartwychwstał, mylą się. Ponieważ najpierw zmartwychwstał, a potem umarł. Jeśli ktoś nie najpierw osiągnie zmartwychwstanie, czy nie musi potem umrzeć? Tak jak żyje Bóg, ten musiałby umrzeć! 

Największy z archaniołów wszedł i napisał nienawiścią, abyśmy zrozumieli. Nie ma miejsca dla tych, którzy są niesprawiedliwi, nie ma skargi dla tych, którzy są wolni od bólu. Wszystko zgodnie z prawem, abyśmy zrozumieli. Jednak nie ma osoby, która by tego nie zrozumiała. Nikt nie jest wyjątkiem. Nikt nie jest wyjątkiem. Jedynie ci, którzy uciekają od obowiązku, nie zrozumieją. Ostrzegam cię, uciekaj od obowiązku, uciekaj od nieszczęścia. To jest Twoja ostatnia szansa. Zrozum, że los jest nieuchronny, ale możesz go zmienić.

(# 22) Nikt nie ukryje znaczącej i cennej rzeczy w znaczącym przedmiocie. Ale często ktoś położył niezliczone dziesiątki tysięcy w przedmiocie wartego heller. Tak samo jest z duszą. Jest to cenny skarb, który trafił do ciała o niskiej wartości.

(# 23a) Niektórzy boją się, że zostaną obnażeni po zmartwychwstaniu. Dlatego chcą zmartwychwstać w ciele. Nie wiedzą jednak, że ci, którzy są przyodziani w ciało, są ci, którzy są obnażeni; ci zaś, którzy się z niego obnażają, są ci, którzy nie są obnażeni.

(# 23b) „Ciało i krew nie mogą odziedziczyć królestwa Bożego”. Jakie jest to ciało, które nie może odziedziczyć? To ciało, które nosimy na sobie! Ale które może odziedziczyć? To ciało Jezusa – wraz z Jego krwią! Dlatego powiedział: „Kto nie zje mojego ciała i nie będzie pił mojej krwi, nie ma życia w sobie”. Co to oznacza? Jego ciało jest Słowem, a Jego krew jest Duchem Świętym. Kto to otrzymał, ten ma pożywienie, napój i odzienie.

(# 23c) Potępiam innych, którzy twierdzą, że ciało nie może zmartwychwstać. „A jednak? Czy obaj się mylą?” Twierdzisz, że ciało nie może zmartwychwstać. Ale powiedz mi, co może zmartwychwstać, a będziemy Cię szanować! Odpowiadasz: „Duch!” < … > w ciele. I rzeczywiście, ten jeden jest czymś należącym do światła w ciele; a ten drugi jest czymś należącym do rozumu, co jest w ciele. Ponieważ cokolwiek byś nazwał, nie nazwiesz niczego, co byłoby poza ciałem. Konieczne jest zmartwychwstanie w tym ciele, ponieważ wszystko w nim się znajduje.

(# 24) Na tym świecie ci, którzy noszą ubrania, są lepsi od ubrań. W królestwie niebieskim ubrania są lepsze od tych, którzy je noszą.

(# 25) „Przez wodę i ogień wszystko zostanie oczyścić” – to co widoczne przez to, co widoczne, to co ukryte przez to, co ukryte. Jest coś, co jest ukryte przez to, co widoczne. Jest woda w wodzie; jest ogień w olejku.

( # 26) Kiedy te rzeczy zostaną objawione przed wami, co będziecie robić? Kiedy to się stanie, być może będziecie w stanie poznać prawdziwego Boga. Jednak wielu z was nadal nie wie, co to znaczy. Będziecie widzieć wielu, ale nie zdołacie ich rozpoznać. Będziecie w błędzie, dopóki nie poznacie tego, kto jest z waszego Ojca.
(# 27) Kiedy to nastąpi, ludzie będą zdezorientowani i zaszokowani. Będą się zastanawiać, dlaczego wszystko się zmieniło. Nie zdawajcie się na innych, którzy będą próbowali was przekonać, że nie ma nic złego. Pamiętajcie, że tylko prawdziwi wierzący będą mieli wówczas odpowiednie przygotowanie i zrozumienie.
5
(# 28) Dlatego bądźcie gotowi i przygotowani. Nie dajcie się zwieść kłamcom i oszustom, którzy będą chcieli was zwabić na złe drogi. Trzymajcie się swojej wiary i miejcie nadzieję na lepsze jutro. Niech wasza wiara będzie waszym przewodnikiem w trudnych czasach.
(# 29) Pamiętajcie, że zawsze jest światło na końcu tunelu. Nawet w najciemniejszych chwilach nie tracicie wiary i nadziei. Bóg jest z wami, nawet gdy wydaje się, że was opuścił. Trzymajcie się razem i wspierajcie się nawzajem, aby przetrwać trudności.
10
(# 30) Bądźcie silni i nieugięci w obliczu prób i kłopotów. Zaufajcie swojej wewnętrznej sile i mocy, aby przezwyciężyć wszystkie przeciwności losu. Pamiętajcie, że jesteście bardziej odważni i silniejsi, niż wam się wydaje. Wierzcie w siebie i w Boga, a wszystko będzie możliwe. 

( # 26a) Jezus przyjął wszystkie postaci. Nie ukazywał się tak, jak był naprawdę, ale tak, jak ludzie mogliby Go widzieć. Pokazał się wielkim jako wielki, małym jako mały, aniołom jako anioł i ludziom jako człowiek. Dlatego przed każdym ukrywała się Jego prawdziwa tożsamość. Niektórzy widzieli Go i myśleli, że widzieli samych siebie. Jednak gdy ukazał się swoim uczniom w chwale na górze, nie był mały. Stał się wielki, ale również uczynił wielkimi uczniów, aby mogli Go zobaczyć w Jego wielkości.
( # 26b) W dniu tym, w modlitwie dziękczynnej, powiedział: Ty, który połączyłeś doskonałego Oświeciciela z Duchem Świętym, połącz także aniołów z nami jako z obrazami!
15
(# 27a) Nie lekceważcie Baranka! Bez Niego nie ma możliwości zobaczenia Króla.
( # 27b) Nikt nie będzie mógł wejść do królestwa, jeśli będzie nagi.
(# 28) Ten, który jest z nieba, ma więcej dzieci niż ten na ziemi. Jeśli dzieci Adama, mimo że umierają, są tak liczne, o ileż bardziej dzieci doskonałego człowieka, które nie umierają, ale zawsze się rodzą.
(# 29) Ojciec rodzi dzieci. A dziecko nie może rodzić dzieci. To, co jest poczęte, nie może samo począć. Natomiast dziecko otrzymuje rodzeństwo, a nie dzieci.
(# 30a) Wszyscy ci, którzy są poczęci na świecie, są poczęci z natury. A inni żywią się tym, z czego sami są poczęci. 

( # 30b) Niech zrozumie, kto może! Daj mi usłyszeć Twoje słowo i otrzymać Twoje natchnienie. Wyjścia nie ma bez Twojego wsparcia, a chęć nie osiągnie celu bez Twojej pomocy.
( # 31) Błogosławione są te dusze, które dotkną twojej miłości, o Panie. Twoje światło oświeca serca i dusze, prowadząc je do zbawienia.
(# 32a) Odmień mnie, Panie, według Twojej woli. Niech Twoja miłość ożywi moje serce i prowadzi mnie na ścieżki sprawiedliwości.
( # 32b) Niech Twoja obecność będzie moim przewodnikiem, a Twoje słowa moją mocą. Niech Twoja miłość objawi mi prawdę i doprowadzi mnie do pokoju.
(# 33) Wpatrz się w nasze serca, Panie, i oczyszczaj je z wszelkiej niesprawiedliwości. Niech Twoje światło rozwieje ciemności, a Twoja łaska otoczy nasze dusze.
(# 34) O, Panie, bądź naszym przewodnikiem w tej podróży życia. Niech Twoja mądrość prowadzi nas przez trudności i przeszkody, a Twoja miłość daje nam siłę do pokonywania każdej próby.
(# 35) Kiedy przyjdzie czas, abyśmy stanęli przed Tobą, Panie, niech Twoja łaska i miłosierdzie otoczą nasze serca. Daj nam odwagę i pokorę, abyśmy mogli stanąć przed Tobą z ufnością i nadzieją.

( # 30b) Niech zrozumie, kto może! Daj mi usłyszeć Twoje słowo i otrzymać Twoje natchnienie. Wyjścia nie ma bez Twojego wsparcia, a chęć nie osiągnie celu bez Twojej pomocy.
( # 31) Błogosławione są te dusze, które dotkną twojej miłości, o Panie. Twoje światło oświeca serca i dusze, prowadząc je do zbawienia.
(# 32a) Odmień mnie, Panie, według Twojej woli. Niech Twoja miłość ożywi moje serce i prowadzi mnie na ścieżki sprawiedliwości.
( # 32b) Niech Twoja obecność będzie moim przewodnikiem, a Twoje słowa moją mocą. Niech Twoja miłość objawi mi prawdę i doprowadzi mnie do pokoju.
(# 33) Wpatrz się w nasze serca, Panie, i oczyszczaj je z wszelkiej niesprawiedliwości. Niech Twoje światło rozwieje ciemności, a Twoja łaska otoczy nasze dusze.
(# 34) O, Panie, bądź naszym przewodnikiem w tej podróży życia. Niech Twoja mądrość prowadzi nas przez trudności i przeszkody, a Twoja miłość daje nam siłę do pokonywania każdej próby.
(# 35) Kiedy przyjdzie czas, abyśmy stanęli przed Tobą, Panie, niech Twoja łaska i miłosierdzie otoczą nasze serca. Daj nam odwagę i pokorę, abyśmy mogli stanąć przed Tobą z ufnością i nadzieją. 

( # 30b) Człowiek otrzymuje pokarm z obietnicy (wejścia) z miejsca powyżej. Gdyby przychodził z ust, z których wyszedło słowo, * byłby żywiony z ust i stawałby się doskonały.
(# 31) Bo doskonałość rodzi się z pocałunku. Dlatego też całujemy się nawzajem. II Otrzymujemy ciążę z łaski, którą mamy wzajemnie.
(# 32) Trzy kobiety miały stały kontakt z Panem: jego matka Maria, jego siostra i Magdalena, która jest nazywana „jego towarzyszką”. II Ponieważ „Maria”, tak nazywa się jego siostra; i tak nazywa się jego matka; i tak nazywa się jego towarzyszka.
(# 33) „Ojciec” i „Syn” to proste nazwy; „Duch Święty” to podwójna nazwa. Ponieważ są wszędzie: są na górze, są na dole; II są w ukryciu, są w widocznym. Duch Święty: jest w widoczności, jest na dole; jest w ukryciu, jest na górze.
(# 34a) Święci są obsługiwani przez złe moce. Ponieważ zostali ogłuchni przez Ducha Świętego, aby myśleli, że służą ludziom, którzy do nich należą, kiedy służą Świętym.
( # 34b) Dlatego: Pewien uczeń poprosił Pana pewnego dnia o ziemską rzecz. Powiedział mu: „Proś swoją matkę, a ona ci da – ze swego mienia.”
(# 35) Apostołowie powiedzieli uczniom: „Cała nasza ofiara powinna być posypana •solą•!” II Nazwali [mądrość] „solą”. Bez niej [ofiara] nie będzie miła Bogu.

(# 36) Sophia jest jednak bezpłodna i nie ma dzieci. Dlatego jest nazywana „sólą”. Gdziekolwiek zostanie zasiana, tak jak ona, Duch Święty… A jej dzieci są liczne.

(# 37) To, co należy do Ojca, należy również do Syna. Ale dopóki Syn jest dzieckiem, to co do niego należy, nie może mu być powierzone. Gdy zaś dorośnie, Ojciec przekaże mu wszystko, co ma.

(# 38) Wy, zgubieni! To, co Duch przynosi na świat, znowu przez niego ginie. Dlatego mówi się: Przez ten sam powiew ogień się zapala i gaśnie.

(# 39) Jedno to Echamoth, a co innego to Echmoth. Echamoth to mądrość samej w sobie. Echmoth zaś to mądrość śmierci, czyli mądrość, która zna śmierć, zwana „młodszą mądrością”.

(# 40a) Są zwierzęta, które słuchają człowieka, jak woł, osioł i wiele innych tego rodzaju. A są inne, które nie słuchają i żyją oddzielnie na pustyniach. Człowiek ora pole z tymi zwierzętami, które słuchają. I dzięki temu żywi się zarówno on, jak i zwierzęta, czy to te posłuszne, czy też nie.

(# 40b) Dlatego wszystko trwa, czy to Dobrzy, czy to Źli, Prawi i Lewi: Duch Święty karmi każdego i panuje nad wszystkimi mocami – zarówno nad posłusznymi, jak i nieposłusznymi, oraz nad oddzielonymi. Bo on chce ich nadal zamykać, aby nawet gdyby chcieli, nie mogli uciec. 


Dlaczego? Dlatego, że chociaż nic nie może być zapomniane, to jest to, co przynosi na świat, żeby było zapomniane. Dlatego mówi się, że przez ten sam oddech ogień płonie i gaśnie.


Dlatego wszystko trwa, zarówno Dobre, jak i Złe, Prawe i Lewe: Duch Święty karmi każdego i panuje nad wszystkimi mocami – zarówno nad posłusznymi, jak i nieposłusznymi, oraz nad odseparowanymi. Bo chce ich nadal zamykać, aby nawet gdyby chcieli, nie mogli uciec. 

# 41) „Ten, który został ukształtowany (Adam), jest piękny.” – Ale wtedy byś znalazł, że jego dzieci są ukształtowane z szlachetnego pochodzenia. Gdyby nie został ukształtowany, ale zrodzony, to byś znalazł, że jego nasienie pochodzi z szlachetnego rodowodu. Teraz jednak został ukształtowany i rozmnaża się poprzez poczęcie. Jakie to „szlachetne” pochodzenie?!

# 42a) Najpierw było cudzołóstwo, potem morderstwo (Kain) – i został poczęty w cudzołóstwie. Bo był synem węża. Dlatego stał się mordercą ludzi, jak również jego ojciec. I tak zabił swego brata (Abla).

# 42b) Każda zbliżenie się, które nastąpiło między tymi, którzy sobie nie równają, jest cudzołóstwem.

# 43a) Bóg jest barwnikiem. Tak jak dobre barwniki, które są nazywane „prawdziwymi”, „umierają” z rzeczami, które zostały przez nie zabarwione, tak samo dzieje się z tymi, których Bóg zabarwił: ponieważ Jego barwniki są nieśmiertelne, stają się one nieśmiertelne dzięki Jego farbom.

# 43b) Ale Bóg chrzci tych, których chrzci, wodą.

# 44a) Niemożliwe jest, aby ktoś widział cokolwiek z tego, co jest ustalone, chyba że stanie się taki jak to ustalone. Nie tak jak człowiek, gdy jest na świecie, widzi słońce, nie będąc słońcem, i widzi niebo, ziemię i wszystkie inne rzeczy, nie będąc nimi (nie tak) jest w (sfery) prawdy. Ale: widziałeś coś z tamtego miejsca i stałeś się takim. Widziałeś ducha i stałeś się duchem. Widziałeś Chrystusa i stałeś się Chrystusem. Widziałeś Ojca i staniesz się Ojcem.

# 44b) Dlatego mówi się: Widzisz tu wszystkie rzeczy i nie widzisz (siebie). Ale tam widzisz siebie. Bo to, co widzisz (tam), to staniesz się.

# 45) Wiara przyjmuje; miłość daje. Nikt nie może przyjąć bez wiary. Nikt nie może dać bez miłości.

TB€ Tib.€ 1 • X€Kb.b.C Ale On, który zaszczepił (nasz umysł), jest X€Kb.b.C . Mężczyzna, który zrodził wszystko, oczekuje, że dostanie coś w zamian od duszy, którą stworzył. 5 Dlatego chcesz być wiecznym. Ale ja jestem TIN ciała. Ciało jest w Tobie i w każdym, kto nie jest niewolnikiem grzechu. Ale powiedz mi, kto jest niemożliwe, byś nie był spadkobiercą tej mocy? 10 Ale jeśli jesteś niewolnikiem grzechu, wówczas jesteś zniewolony. A mój Ojciec wyzwoli Cię.

Oczywiście, to tylko fragment tekstu, który mógł zostać przetłumaczony:

(# 46) Dlatego (powiedziano): Aby przyjąć, wierzymy; a aby rzeczywiście dawać, <…>. Bo jeśli ktoś daje, ale nie z miłością, nie czerpie on korzyści z tego, co dał. I każdy, kto przyjął, ale nie <…> Pana, nadal jest Hebrajczykiem.

(# 47) Apostołowie, którzy byli przed nami, nazywali <Pana> tak samo: „Jezus, Nazarejczyk, Mesjasz”, czyli: „Jezus, Nazarejczyk, Chrystus”. Ostatnie II imię to „Chrystus”. Pierwsze to „Jezus”. Środkowe to „Nazaréńczyk”. Mesjasz ma dwie znaczenia: „Chrystus” (czyli „Namaszczony”) i „Pomierzony”. Jezus w języku hebrajskim oznacza „Wybawiciel”. Nazara to „Prawda”. „II Nazareńczyk” oznacza więc „<Człowieka prawdy>”. „Chrystus” (czyli „Namaszczony”) to ten, który został pomierzony. „Nazaréńczyk” i „Jezus” to ci, którzy <go> pomierzyli.

(# 48) Jeśli perła zostanie wrzucona w błoto, { } jej wartość nie zmniejszy się, II ani nie stanie się cenniejsza, gdy zostanie namaściła olejem balsamicznym. Ma zawsze taką samą wartość w oczach swojego właściciela. Tak samo jest z dziećmi Bożymi, gdziekolwiek by się nie znajdowały. II Wciąż mają taką samą wartość w oczach swojego Ojca.

(# 49) Jeśli powiesz: „Jestem Żydem”, nikt nie zachwieje. Jeśli powiesz: „Jestem Rzymianinem”, nikt nie będzie zdezorientowany. Jeśli powiesz: „Jestem Grekiem”, „barbarzyńcą”, II „niewolnikiem”, „[wolnym]”, nikt nie wpadnie w niepokój. [Jeśli] powiesz: „Jestem chrześcijaninem”, zadrży [tamten]. O, gdybym tylko miał [takiego] Pana, którego [imię] tamten II nie może znieść!

(# 50) Bóg jest „ludożercą”. * Dlatego człowiek jest mu [ofiara] wznoszony. Zanim człowiek był ofiarą, ofiarowywano zwierzęta. Bo to nie były bogowie, którym była ofiarowywana. II

(# 51) Naczynia szklane i gliniane powstają przy pomocy ognia. Jednak gdy naczynia szklane pękają, są odtwarzane na nowo. Powstały bowiem poprzez dmuchanie. Natomiast gdy naczynia gliniane pękają, ulegają unicestwieniu. Powstały one bowiem bez dmuchania.

(# 52a) Osioł obracający młyński kamień pokonał sto mil pieszo. Gdy go uwolniono, zdał sobie sprawę, że nadal jest w tym samym miejscu.

(# 52b) Są ludzie, którzy pokonują wiele kilometrów, a mimo to nie zbliżają się do żadnego celu. Gdy zapadł wieczór, nie widzieli ani miasta, ani wioski, ani nic sztucznego ani naturalnego (do schronienia). Nie ma tam żadnej mocy wspomagającej; nie ma ani anielskiego wsparcia. Daremnie trudzili się ci nieszczęśnicy.

(# 53) Eucharystia jest Jezusem. Ponieważ na syryjski nazywa się ją „Pharisatha”, co oznacza „to, co jest rozłożone”. Ponieważ Jezus stał się tym, który został ukrzyżowany – dla świata.

(# 54) Pan wszedł do farbiarni Levi. Wziął siedemdziesiąt dwa różnokolorowe materiały i wrzucił je do kotła. Wszystkie wyjął białe. I powiedział: „Tak człowiek stał się farbiarzem”.

(# 55a) Mądrość, nazywana Niepłodną, jest Matką Aniołów i Towarzyszką Zbawiciela.

(# 55b) Zbawiciel kochał Marię Magdalenę bardziej niż wszystkich uczniów i często ją całował w usta. Pozostali uczniowie… Powiedzieli do Niego: „Dlaczego kochasz ją bardziej niż nas wszystkich?” Zbawiciel odpowiedział im: „Dlaczego nie kocham was tak jak ją?”