Manuskrypty

Historia wojowniczego arcybiskupa angielskiego Thurstana, opisana w średniowiecznym manuskrypcie przechowywanym w King’s College w Cambridge, jest fascynująca. Historycy odkryli, że Thurstan, znany z zaangażowania w sprawy Kościoła i państwa, został uznany za świętego, co jest zaskakującym faktem, ponieważ wcześniej zaprzeczano tej możliwości. Jego wpis w manuskrypcie, napisany czerwonym atramentem, podkreśla jego znaczenie dla ówczesnych mnichów. Thurstan odegrał kluczową rolę w założeniu wielu klasztorów w północnej Anglii i uchronił Anglię przed szkocką inwazją w 1138 roku. To odkrycie rzuca nowe światło na postać Thurstana i jego miejsce w historii.

Manuskrypt przechowywany w King’s College w Cambridge to część bogatej kolekcji średniowiecznych rękopisów, które obejmują księgi znajdujące się w oryginalnej bibliotece uniwersyteckiej jeszcze przed wynalezieniem druku, aż po tomy nabyte przez bibliotekę na przestrzeni lat na londyńskich aukcjach.

Kolekcja ta zawiera różnorodne manuskrypty, od tych z wczesnego średniowiecza po późne, zapisane między VIII a XVI wiekiem w krajach zachodniej Europy. Są one cennym świadectwem kultury literackiej średniowiecza. Wiele z tych fragmentów zachowało się, ponieważ rękopisy, z których pochodzą, zostały zrecyklingowane do oprawy i naprawy innych manuskryptów lub wczesnych druków .

Więcej ksiąg z okresu średniowiecza przetrwało do naszych czasów niż jakiegokolwiek inne medium artystyczne. Nazywane są one manuskryptami, a te, które zawierają dekoracje artystyczne, określa się mianem iluminowanych manuskryptów.
Manuskrypt średniowieczny to kodeks, czyli księga składająca się ze stron oprawionych między dwie deski. Starożytni skrybowie pisali na zwojach przechowywanych w skrzyniach, które przetrwały tylko w sporadycznych fragmentach.
Biblioteka Narodowa Francji w Paryżu i British Library w Londynie posiadają największe kolekcje średniowiecznych manuskryptów na świecie. Chociaż zazwyczaj dostępne są tylko dla uczonych, wiele muzeów i bibliotek wystawia niektóre ze swoich skarbów manuskryptowych.
Oryginalne manuskrypty Biblii, dzieł Arystotelesa i Platona nie przetrwały. Są znane dzisiaj, ponieważ średniowieczni skrybowie pilnie je kopiowali.
Proces kopiowania i rozpowszechniania informacji w średniowieczu był powolny i mozolny. Większość ksiąg znajdowała się w bibliotekach klasztornych, a wszystkie były kopiowane ręcznie, zazwyczaj przez mnichów.
Niektórzy mnisi podróżowali do odległych klasztorów, aby przeglądać i kopiować księgi, które następnie przynosili do biblioteki własnego klasztoru.
Pożary zniszczyły wiele średniowiecznych bibliotek i przechowywane w nich księgi.
Te ciekawostki pokazują, jak cenne są te starożytne dokumenty i jak ważna była ich rola w zachowaniu wiedzy przez wieki.