Manuskrypty

Codex gigas, czyli Biblia Diabła, największa rękopiśmienna księga świata,

Tak zwana Biblia Diabła powstała prawdopodobnie w XIII wieku w klasztorze w Podlažicach koło Chrudimia – przynajmniej według towarzyszącej jej legendy. Autor miał być mnichem , któremu groziła kara za oddawanie czci Szatanowi . Aby żywcem uniknąć przerażającego muru, obiecał, że w ciągu jednej nocy napisze najwspanialszą książkę, zawierającą całą wiedzę świata . Zdobył wszystkie niezbędne materiały i zabrał się do pracy, ale szybko stało się dla niego jasne, że to zadanie przekracza jego siły. Dlatego o północy przywołał diabła i podpisał przed nim swoją duszę ; diabeł nie tylko ukończył księgę, ale nawet wcielił się w najsłynniejszą ilustrację na stronie 290 .

Codex gigas składa się z 310 kart pergaminowych. Strony mają wymiary 890 x 490 mm, księga waży 75 kg, a według obliczeń do wyprodukowania niezbędnego pergaminu potrzeba byłoby skór od około 160 osłów lub cieląt.

,,Chociaż jest rzeczywiście największą jej stworzenie przez diabła jest jedynie plotką wynikającą z zainteresowania i jej atrakcyjności. W średniowieczu w Europie Środkowej pisano czasem duże rękopisy biblijne – tak zwane Riesenbibel, ale Codex gigas jest zdecydowanie największą”

Kolorowy rysunek diabła, poprzedzony całostronicową iluminacją Niebieskiego Jeruzalem, ma przedstawiać popularne przeciwieństwo wspólnoty Bożej (civitas dei) i wspólnoty diabła (civitas terrena, civitas diaboli). Podobnie jak św. Augustyn.w średniowieczu.