CHARAKTERNIK, w dawnych wierzeniach, to osoba posługująca się magicznymi „charakterami”, czyli znakami i symbolami mającymi moc magiczną. Był to człowiek biegły w sztuce rzucania czarów, często określany jako czarownik lub czarodziej. Wierzono, że charakternicy mogą wpływać na rzeczywistość za pomocą swoich umiejętności i wiedzy tajemnej.
W czasach konfliktów i wojen, przeciwko charakternikom w wojskach nieprzyjacielskich stosowano różnorodne metody obronne. Na przykład, wierzono, że niektóre osoby, takie jak Tatarzy, Szwedzi czy Niemcy, posiadają ochronę magiczną, przez co zwykłe kule nie były w stanie ich ranić. Aby przeciwdziałać temu, żołnierze mogli stosować święcone kule lub pocierać swoje szable o relikwie i święte obrazy, wierząc, że nada to ich broni dodatkową moc zdolną przełamać magiczną ochronę przeciwnika.
Takie praktyki były częścią szerszego kontekstu ludowych wierzeń i obrzędów, które miały na celu zapewnienie ochrony i zwycięstwa w bitwie. Charakternicy, podobnie jak talizmany, byli elementem kultury i wierzeń, które miały zapewnić przewagę w walce z siłami, które wydawały się być poza zasięgiem zwykłych metod walki.
Wiara w istnienie niektórych czarodziejów była powszechna w pewnych kulturach i okresach historycznych. Oto kilku, których niektórzy ludzie uważali za rzeczywiście istniejących:
1. Merlin – choć większość osób uważa Merlina za postać legendarną, niektórzy historycy sugerują, że legenda mogła być oparta na prawdziwej postaci, takiej jak bard i prorok żyjący w okresie przedchrześcijańskim w Brytanii.
Postać barda i proroka może odnosić się do różnych postaci historycznych i legendarnych, ale często jest to osoba o wielu talentach, która pełniła różne role społeczne i kulturowe. W różnych kulturach, bardo-wróżbita był cenionym członkiem społeczności, który pełnił rolę poetów, muzyków, opowiadaczy historii i wróżbitów. Często mieli oni wpływ na kształtowanie kultury, tradycji i moralności poprzez swoje utwory i przepowiednie. Przykłady takich postaci można znaleźć w mitologiach, historii starożytnych oraz w średniowiecznych opowieściach i legendach.
2. Baba Jaga – w folklorze rosyjskim i słowiańskim wierzono, że Baba Jaga była realną postacią, a jej legenda mogła być oparta na osobach, które żyły w dawnych czasach i miały niekonwencjonalne zwyczaje.
3. Circe – w mitologii greckiej, istniało przekonanie, że Circe była rzeczywistą postacią, która zamieszkiwała wyspę Aiaia i używała swoich magicznych umiejętności wobec żeglarzy, którzy odważyli się zboczyć na jej terytorium.
4. Medea – wierzono, że Medea była rzeczywistą postacią w starożytnej Grecji, znana ze swoich umiejętności magicznych i związku z mitologicznym bohaterem, Jasonem.
5. Väinämöinen – choć często uważany jest za postać mityczną, w fińskiej kulturze istnieje przekonanie, że Väinämöinen mógł być legendarnym bohaterem lub postacią historyczną, która była inspiracją dla wielu opowieści.
6. Nuwa – w chińskiej kulturze Nuwa jest uważana za ważną bóstwo, ale istnieje również przekonanie, że mogła być rzeczywistą osobą, która miała wpływ na rozwój mitologii i religii chińskiej.
Choć nie ma pewności co do istnienia tych postaci, wiara w ich rzeczywistość była silna w wielu społecznościach i kulturach na przestrzeni wieków.
Z marzeń i snów 