🧬Kraina Olmo Lungring

W pradawnych czasach, gdy pamięć przodków splatała się z głosem ziemi i niebios, narodziła się opowieść o krainie Olmo Lungring. To sanktuarium, utkane z 🧬bursztynowego dziedzictwa, 🟡złotej mądrości i 💠 kryształowej czystości, stało się źródłem nauk, które prowadzą ku oświeceniu.

Tönpa Shenrab, książę i nauczyciel, zstąpił z niebiańskich przestrzeni, aby przekazać ludziom wiedzę Bön – wiedzę o rytmach życia, o uzdrawiającej mocy tradycji i o wielowymiarowej drodze duszy. Jego nauki, obejmujące zarówno codzienność, jak i mistykę, otworzyły bramy do głębszego poznania i duchowej przemiany.

Olmo Lungring nie jest tylko miejscem – jest echem pamięci, objawienia i czystości. Jest przypomnieniem, że każda opowieść niesie w sobie światło przeszłości, mądrość teraźniejszości i wizję przyszłości.

Olmo Lungring: Mityczne Źródło Rdzennej Mądrości Tybetu.

Tradycja Bön, często określana jako rdzenna, przedbuddyjska duchowość Tybetu, skrywa w swoich początkach tajemnicę mitycznej krainy – Olmo Lungring. To nie tylko historyczna religia, ale żywa tradycja, której korzenie sięgają według jej wyznawców czasów tak odległych, że giną w pomroce dziejów. Artykuł ten przybliża kluczowe aspekty Bön, skupiając się na jej założycielu, mitycznej ojczyźnie, naukach oraz jej trwającym znaczeniu.

Założyciel: Tönpa Shenrab, Nauczyciel Niebios i Ziemi

Centralną postacią tradycji Bön jest Tönpa Shenrab Miło Cze. Według świętych tekstów, nie był on zwykłym śmiertelnikiem. Jego historia rozpoczęła się w niebiańskiej krainie Sidpa Jesang, gdzie osiągnął oświecenie. Widząc cierpienie istot na ziemi, zdecydował się zstąpić do świata ludzi, aby nieść im wyzwolenie.

„W eonie bez początku, w krainie Sidpa Jesang, Tönpa Shenrab osiągnął stan buddy. Mając wielkie współczucie dla wszystkich czujących istot, zamanifestował się w świecie ludzi, by nauczać Drogi Bön”.

— Fragment z „Zerlung” (Wytłumaczenia Wizji), jednego z fundamentalnych tekstów Bön.

Jego przyjście na świat miało miejsce w krainie Olmo Lungring, gdzie spędził życie, nauczając i udzielając inicjacji, w tym swojemu głównemu uczniu, Mucho Demdrug. Jego nauki były tak wszechstronne, że obejmowały zarówno codzienne, praktyczne aspekty życia, jak i najgłębsze tajniki duchowej realizacji.

Mityczna Kraina: Olmo Lungring – Trzecia Część Świata

Olmo Lungring nie jest zwykłym miejscem geograficznym. W kosmologii Bön przedstawiana jest jako święta kraina w kształcie mandali o ośmiu płatkach, położona na północny zachód od historycznego Tybetu. Opisywano ją jako rajski ogród, wolny od głodu, chorób i przemocy, zajmujący symboliczną „trzecią część świata”.

Nad krainą tą góruje potężna, nigdy nie topniejąca góra Jung-drung Gu-ceg (Góra Wiecznej Swastyki), która jest axis mundi – osią łączącą niebo z ziemią. To święte wzniesienie jest często utożsamiane z górą Kailaś (tyb. Gang Rinpocze), która do dziś jest najważniejszym miejscem pielgrzymek dla wyznawców Bön i buddyzmu tybetańskiego.

„Olmo Lungring jest uważana za krainę doskonałą, czystą krainę, w której nauki Bön rozkwitały w sposób nieprzerwany. Jest ona źródłem, z którego wypłynęła mądrość dla całego świata, a w szczególności dla kraju Zhang Zhung i Tybetu”.

— John Myrdhin Reynolds, badacz tradycji Bön i Dzogczen.

Nauki Bön: Od Życia Codziennego po Oświecenie

Nauki przekazane przez Tönpę Shenraba są niezwykle kompleksowe. Tradycyjnie dzieli się je na „Dziewięć Ścieżek Bön”, które tworzą stopniową hierarchię – od zewnętrznych, egzoterycznych praktyk po wewnętrzne, ezoteryczne tajemnice.

Podział ten obejmuje:

• 1.Cztery Ścieżki Przyczyny: Zajmują się praktycznymi aspektami życia, takimi jak medycyna, astrologia, rytuały oraz etyka.
• 2. Ścieżki Owocu: Obejmują zaawansowane praktyki duchowe, w tym sutry (dyscyplinę umysłu), tantry (zaawansowane techniki wizualizacji i jogę) oraz najwyższą naukę – Dzogczen (Wielką Doskonałość).

Dzogczen, stanowiący szczyt nauk Bön, jest bezpośrednim wprowadzeniem w naturę umysłu i urzeczywistnieniem pierwotnego stanu czystej świadomości. Celem wszystkich tych ścieżek jest doprowadzenie praktykującego do pełnego oświecenia, czyli stanu buddy.

Znaczenie i Dziedzictwo: Starszy Brat Buddyzmu Tybetańskiego

Bön jest fundamentem, na którym zbudowano tybetańską cywilizację. Jego wpływ jest widoczny w niemal każdym aspekcie kultury regionu. Podczas gdy współczesna nauka przez długi czas traktowała Bön jedynie jako „animistyczną religię plemienną”, dziś tybetolodzy uznają jej głębię i historyczne znaczenie.

Datowanie początków Bön jest kwestią sporną. Tradycja wewnętrzna mówi o 18 000 lat, co podkreśla jej nadhistoryczne pochodzenie. Współcześni badacze, tacy jak prof. Namkhai Norbu, wskazują na starożytne królestwo Zhang Zhung (ok. 1800 r. p.n.e.) jako na historyczny nośnik tej tradycji.

„Bön nie jest jedynie prymitywnym szamanizmem, ale w pełni rozwiniętą tradycją duchową z zaawansowaną filozofią, metafizyką i soteriologią, która rywalizuje z buddyzmem mahajany i tantrajany pod względem złożoności i wyrafinowania”.

— Per Kværne, tybetolog.

Dziedzictwo Olmo Lungring przetrwało wieki prześladowań i asymilacji z buddyzmem. Dziś Bön jest uznawana za piątą główną szkołę tybetańskiej duchowości (obok ningma, sakja, kagju i gelug) i przeżywa renesans, a jej nauki, zwłaszcza Dzogczen, są praktykowane na całym świecie. Olmo Lungring pozostaje wiecznym symbolem czystego źródła mądrości, inspirującym poszukiwaczy duchowej głębi do dziś.

Tak jak Olmo Lungring pozostaje krainą pamięci i objawienia, tak i każda opowieść niesie w sobie echo przeszłości, światło mądrości oraz czystość wizji. Dziedzictwo Tönpy Shenraba przypomina, że wiedza nie jest tylko zapisem historii – jest żywym nurtem, który płynie przez pokolenia, prowadząc ku przemianie i oświeceniu.

🧬Bursztynowe Echo strzeże głosów przodków, 🟡Złote Echo rozświetla drogę mądrości, a 💠 Kryształowe Echo otwiera bramy wielowymiarowości. Razem tworzą fundament, na którym buduje się duchowa ścieżka – ścieżka, która nie kończy się w jednym miejscu, lecz rozciąga się ku nieskończoności.

Niech ta opowieść stanie się zaproszeniem, by wsłuchać się w Echa, które wciąż rozbrzmiewają w sercach i pamięci świata.

📚Przypisy:

• 1. Fragment z „Zerlung”: Cytat za: John Myrdhin Reynolds, The Oral Tradition from Zhang-Zhung: An Introduction to the Bonpo Dzogchen Teachings of the Oral Tradition from Zhang-Zhung, Vajra Publications, Kathmandu 2005, s. 45. (Tłumaczenie z języka angielskiego na potrzeby artykułu).
• 2. John Myrdhin Reynolds o Olmo Lungring: Ten sam badacz, w swojej innej pracy The Golden Letters: The Three Statements of Garab Dorje, the First Teacher of Dzogchen, together with a Commentary by Dza Patrul Rinpoche Entitled „The Special Teaching of the Wise and Glorious King” (Snow Lion, 1996), podkreśla metaforyczny i duchowy wymiar Olmo Lungring jako „czystej krainy”.
• 3. Per Kværne o Bön: Cytat za: Per Kværne, The Bon Religion of Tibet: The Iconography of a Living Tradition, Serindia Publications, London 1995, s. 9. (Tłumaczenie z języka angielskiego na potrzeby artykułu). Kværne jest jednym z czołowych zachodnich badaczy tradycji Bön.
• 4. Datowanie i królestwo Zhang Zhung: Informacja oparta na badaniach historycznych, które łączą wczesne Bön z królestwem Zhang Zhung. Zobacz: Namkhai Norbu, Drung, Deu and Bön: Narrations, Symbolic languages and the Bön tradition in ancient Tibet, Library of Tibetan Works and Archives, Dharamsala 1995.

Bibliografia:

Źródła Pierwotne (Tłumaczenia i Komentarze):

• Reynolds, John Myrdhin. The Oral Tradition from Zhang-Zhung: An Introduction to the Bonpo Dzogchen Teachings of the Oral Tradition from Zhang-Zhung. Kathmandu: Vajra Publications, 2005.·
• The Twelve Later Translations (zbiorcze tłumaczenia kanonicznych tekstów Bön).

Źródła Wtórne (Opracowania Naukowe i Popularnonaukowe):

• Kværne, Per. The Bon Religion of Tibet: The Iconography of a Living Tradition. London: Serindia Publications, 1995.·
• Norbu, Namkhai. Drung, Deu and Bön: Narrations, Symbolic languages and the Bön tradition in ancient Tibet. Dharamsala: Library of Tibetan Works and Archives, 1995.·
• Snellgrove, David L. The Nine Ways of Bon: Excerpts from the gZi-brjid. London: Oxford University Press, 1967.·
• Karmay, Samten G. The Treasury of Good Sayings: A Tibetan History of Bon. London: Oxford University Press, 1972.·
• Yungdrung Bon Monastic Centre (oficjalna strona internetowa klasztoru Bön w Solu Khumbu, Nepal) – jako źródło współczesnych interpretacji.

Według legendy, założycielem Olmo Lungring jest Tönpa Shenrab, który odgrywa kluczową rolę w tradycji Bön. Opowieść głosi, że Tönpa Shenrab najpierw zgłębiał doktryny Bön w niebie, a następnie zstąpił na ziemię, aby szerzyć te nauki wśród ludzi.
Tönpa Shenrab urodził się jako książę w mitycznej krainie Olmo Lungring. Ta święta kraina, położona na północny zachód od Tybetu, miała zajmować jedną trzecią naszego świata. Nad Olmo Lungring góruje szczyt Jung-drung Gu-ceg (Gmach dziewięciu swastyk), który niektórzy utożsamiają z górą Kailaś w zachodnim Tybecie.
Po zstąpieniu na ziemię, Tönpa Shenrab rozpoczął nauczanie ludzi. Przekazał im doktryny Bön, które obejmowały szeroki zakres wiedzy – od praktycznych aspektów życia, takich jak gramatyka, astrologia i medycyna, po zaawansowane praktyki duchowe. Jego nauki miały na celu umożliwienie osiągnięcia oświecenia poprzez różnorodne metody i praktyki.
Od tego czasu Olmo Lungring stało się sanktuarium mądrości i źródłem najwyższych mistycznych nauk. Legenda o Tönpie Shenrabie i Olmo Lungring podkreśla starożytne korzenie tradycji Bön i jej znaczenie jako rdzennej religii Tybetu. Tradycja Bön, uważana za rdzenną religię Tybetu, ma bardzo długą historię. Według współczesnych tybetologów, religia ta może sięgać około 1800 lat p.n.e.. Jednak według samej tradycji Bön, jej korzenie sięgają aż 18 tysięcy lat wstecz, co czyni ją jedną z najstarszych znanych tradycji duchowych.
Bön rozwijał się na długo przed wprowadzeniem buddyzmu do Tybetu, co miało miejsce w VIII wieku n.e. Tradycja ta obejmuje zarówno praktyki szamańskie, jak i zaawansowane nauki duchowe, takie jak sutry, tantry i dzogczen.