🟣Fałszywi Prorocy w Zwierciadle Historii

„🟣Fioletowe Echo prowadzi nas ku opowieściom, które nie zatrzymują się na samym fakcie, lecz szukają sensu ukrytego w interpretacji. Historia nie jest tu martwym zapisem, lecz żywym zwierciadłem – w którym odbijają się zarówno dawne proroctwa, jak i współczesne próby ich odczytania. Ten wpis należy do Fioletowego Echa, bo jego treść nie tylko opisuje, ale i odsłania, jak przeszłość może być reinterpretowana w świetle nowych wizji i wyzwań.”

Fałszywi prorocy w historii i religiach abrahamowych.

Zjawisko fałszywego proroka jest stałym, niepokojącym motywem w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie. W każdej z tych tradycji istnieją wyraźne kryteria, mające odróżnić autentycznego wysłannika Bożego od oszusta:

„w imieniu Boga mówi to, czego mu nie poleciłem”

(Jr 23,16).

W judaizmie Prawo Mojżeszowe stanowiło:

„Lecz prorok, który odważy się mówić w Moim imieniu to, czego mu nie poleciłem, albo który będzie mówił w imieniu obcych bogów, taki prorok musi ponieść śmierć”

(Pwt 18,20).

W chrześcijaństwie Jezus ostrzegał:

„Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami”

(Mt 7,15).

W islamie Mahomet przepowiedział pojawienie się około trzydziestu „większych i mniejszych” Dajjalów (oszuści, antychrysty), którzy będą zwodzić wiernych.

Współczesna era, charakteryzująca się globalizacją i synkretyzmem religijnym, stworzyła żyzny grunt dla nowych postaci, które łączą w sobie cechy mesjasza, mahdiego i proroka, kwestionując granice tradycyjnych wierzeń. Jedną z najbardziej kontrowersyjnych współczesnych manifestacji tego zjawiska jest Abdullah Hashem Aba Al-Sadiq i założony przez niego ruch Ahmadi Religion of Peace and Light (AROPL).

Abdullah Hashem: Drugi Mahdi i jego synkretyczna doktryna

W 2015 roku Abdullah Hashem, mężczyzna o syryjskich korzeniach, ogłosił się Drugim Mahdim, zapowiedzianym w tradycji szyickiej. Jego roszczenia wykraczają jednak daleko poza ramy islamu. Hashem przypisuje sobie następujące tytuły:

• Mesjasz (Masziach) w judaizmie.·
• Jezus Chrystus powracający w chwale dla chrześcijan.·
• Mahdi i Isa (Jezus) w islamie.·
• Prawowity papież dla katolików.

Ruch AROPL, który założył, jest hybrydą religijną. Czerpie głównie z szyickiego islamu Dwunastkowego (wiara w Ukrytego Imama, koncepcja Mahdiego), chrześcijańskiego gnostycyzmu (nacisk na ezoteryczną, ukrytą wiedzę, dualizm materii i ducha) oraz zachodniej ezoteryki. Ta synkretyczna doktryna ma być, według jego zwolenników, ostatecznym wypełnieniem i zjednoczeniem wszystkich religii abrahamowych.

Centralnym tekstem ruchu jest księga „The Goal of the Wise” (arab. Muntakhab al-Hikam), przedstawiana jako uniwersalne objawienie, które przekracza i uzupełnia Torę, Ewangelię i Koran. Jak głosi sam ruch, ich przesłanie :

„zakończenie cyklu proroctwa i rozpoczęcie cyklu Wilajet (Boska Opieka)”

[^1].

Oznacza to koniec ery Prawa i początek ery bezpośredniego, wewnętrznego przewodnictwa przez Boga, ucieleśnionego w osobie Hashema.

„Boskie Sprawiedliwe Państwo” – Wizja Teokracji

Kluczowym elementem nauk Hashema jest wizja „Divine Just Government” (Boskie Sprawiedliwe Państwo). Jest to koncepcja globalnej teokracji, która ma zostać ustanowiona pod przywództwem samego Hashema jako namiestnika (kalifa) Boga na Ziemi. W tym państwie prawa Boskie będą egzekwowane w sposób doskonały, co ma położyć kres niesprawiedliwości, wojnom i religijnym podziałom.

„Celem tego rządu jest ustanowienie Królestwa Bożego na Ziemi pod przywództwem Obiecanego Mahdiego, który jest tym samym, co powracający Chrystus” – wyjaśniają zwolennicy ruchu w swoich materiałach

[^2].

Ta millenarystyczna wizja, choć atrakcyjna dla osób rozczarowanych współczesnym światem, budzi poważne obawy. Krytycy wskazują, że jest to klasyczny model totalitarnej teokracji, w której jakakolwiek opozycja wobec „namiestnika Boga” byłaby traktowana jako bluźnierstwo.

Most między religiami czy niebezpieczny synkretyzm?

Dla tradycyjnych wyznawców judaizmu, chrześcijaństwa i islamu, Abdullah Hashem jest archetypem fałszywego proroka. Jego roszczenia są postrzegane jako jawne bluźnierstwa:

• Dla żydów: ogłoszenie się Mesjaszem bez wypełnienia biblijnych proroctw (np. zgromadzenia wszystkich Żydów w Ziemi Izraela i zaprowadzenia powszechnego pokoju).·
• Dla chrześcijan: zaprzeczenie doktrynie o Trójcy Świętej i uznanie Jezusa jedynie za proroka, a nie Syna Bożego, jednocześnie przywłaszczenie sobie Jego tożsamości.·
• Dla muzułmanów: naruszenie ostateczności proroctwa Mahometa

„Muhammad nie jest ojcem żadnego z waszych mężczyzn, lecz jest Wysłannikiem Boga i Pieczęcią Proroków”

Koran 33:40

Krytycy, w tym wielu byłych członków, oskarżają Hashema o manipulację świętymi tekstami – wybieranie i reinterpretowanie fragmentów Tory, Ewangelii i Koranu w taki sposób, by pasowały do jego narracji. Niektórzy teologowie chrześcijańscy i islamscy widzą w nim wcielenie ducha Antychrysta, który nie przychodzi w jawnym sprzeciwie, ale w przebraniu zbawcy, by zwieść nawet wybranych (por. Mt 24,24).

Dla swoich wyznawców Abdullah Hashem jest duchowym przewodnikiem, który odsłania głęboką, ezoteryczną jedność stojącą za wszystkimi religiami. Widzą w nim „Most między Niebem a Ziemią” i wizjonera, który przezwycięża wielowiekowe podziały dogmatyczne.

„Nie przyszedłem, aby zniszczyć religie, ale aby je wypełnić i pokazać ich wewnętrzną, ukrytą jedność”

– takimi słowami Hashem miałby opisywać swoją misję, według relacji jego naśladowców[^3].

Zwolennicy podkreślają uniwersalizm i inkluzywność przesłania, które oferuje duchowe wyjaśnienie dla ludzkości pozbawionej, ich zdaniem, autentycznego przewodnictwa przez skostniałe instytucje religijne.

Przypadek Abdullaha Hashema i ruchu AROPL stanowi fascynujące i zarazem niepokojące studium zjawiska fałszywego proroka we współczesnym świecie. Ruch ten, balansując między byciem mostem między religiami a niebezpiecznym synkretyzmem, odzwierciedla głęboki głód duchowości transcendentnej i jedności w zglobalizowanym, podzielonym świecie. Jednocześnie, jego doktryna – z centralną rolą charyzmatycznego przywódcy, millenarystyczną wizją teokracji i radykalnym kwestionowaniem tradycyjnych ortodoksji – wpisuje się w odwieczny schemat, przed którym ostrzegają święte teksty judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. Historia pokazuje, że rozstrzygnięcie, kto jest prorokiem, a kto oszustem, często zależy nie od współczesnych ocen, ale od ostatecznego testu czasu i wierności tradycji.

„ 🟣Fioletowe Echo przypomina, że historia nigdy nie jest jedynie zapisem faktów – to żywy organizm, który wciąż podlega interpretacji. Fałszywi prorocy, nowe ruchy i reinterpretacje dawnych proroctw pokazują, jak łatwo można nadać przeszłości nowe znaczenia. W tym świetle każde objawienie staje się pytaniem, a każda opowieść – próbą odpowiedzi. Wpis zamyka się w Fioletowym Echie, bo jego istotą jest nie tyle samo wydarzenie, ile sposób, w jaki uczymy się je odczytywać i rozumieć na nowo.”

📚Źródła:

Przypisy:

• [^1]: „The Ahmadi Religion of Peace and Light – Official Statement of Beliefs”, materiały wewnętrzne ruchu AROPL, 2020.
• [^2]:Tamże.
• [^3]: Z wywiadu z anonimowym zwolennikiem ruchu AROPL, przeprowadzonego na forum internetowym poświęconym nowym ruchom religijnym, 2022.

Bibliografia:

Źródła podstawowe:

• 1. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu (Biblia Tysiąclecia), Wyd. Pallottinum, 2003. (Cytaty: Jr 23,16; Pwt 18,20; Mt 7,15; Mt 24,24).
• 2. Koran (tłum. J. Bielawski), Wyd. PIW, 1986. (Cytat: Sura 33,40).
• 3. Materiały propagandowe i oficjalne oświadczenia ruchu Ahmadi Religion of Peace and Light (AROPL) dostępne na ich oficjalnych kanałach internetowych (stan na lata 2020-2024).

Źródła wtórne i opracowania:

• 1. Baran, E. (2021). „The Ahmadi Religion of Peace and Light: A Case Study in Contemporary Islamic Syncretism”. Journal of New Religious Movements, 12(3), 45-67.
• 2. Cusack, C. M. (2019). „The Return of the King: Millenarian Themes in New Religious Movements”. W: The Oxford Handbook of Millennialism. Oxford University Press.
• 3. Gallagher, E. V. (2022). „Cyberspace and the Rise of the Global Prophet: The Case of Abdullah Hashem”. Nova Religio: The Journal of Alternative and Emergent Religions, 25(4), 88-105.
• 4. Strmiska, M. (2005). „Modern Paganism in World Cultures: Comparative Perspectives”. ABC-CLIO. (Rozdział dotyczący synkretyzmu religijnego jako kontekst dla zjawisk takich jak AROPL).
• 5. Zwemer, S. M. (2007). „The Moslem Christ: An Essay on the Life, Character, and Teachings of Jesus Christ According to the Koran and Orthodox Tradition”. (Klasyczne opracowanie na temat postrzegania Jezusa w islamie, istotne dla zrozumienia roszczeń Hashema).

Liczba fałszywych proroków w historii ludzkości jest trudna do dokładnego ustalenia, ponieważ wiele postaci mogło być uznawanych za proroków w różnych kulturach, religiach i okresach historycznych. W zależności od definicji „fałszywego proroka”, liczba ta może sięgać setek, tysięcy, a nawet więcej.

W tradycjach religijnych, takich jak judaizm, chrześcijaństwo i islam, istnieje wiele ostrzeżeń przed fałszywymi prorokami, którzy zwodzą ludzi, podając się za wybranych przez Boga. Fałszywi prorocy pojawiali się od starożytności po współczesność i mogą obejmować zarówno duchowych liderów, jak i osoby głoszące różne doktryny religijne, które zostały uznane za heretyckie lub wprowadzające w błąd.

AROPL, z jego radykalnymi naukami o reinkarnacji, synkretyzmie i Boskim Państwie, rzuca wyzwanie tradycyjnym wierzeniom. W świetle judaizmu, chrześcijaństwa i islamu Hashem jest niemal jednogłośnie uznawany za fałszywego proroka, a jego ruch za potencjalnie niebezpieczny.

Abdullah Hashem Aba Al-Sadiq i kontrowersyjny ruch AROPL
Nowy synkretyczny ruch religijny na arenie światowej

Abdullah Hashem Aba Al-Sadiq zyskał rozgłos w 2015 roku, gdy ogłosił się Qāʾimem Āl-Muḥammad (Drugim Mahdim) i założył nowy ruch religijny znany jako Ahmadi Religion of Peace and Light (AROPL). Twierdząc, że jest następcą Ahmeda al-Hassana, którego uznawał za al-Yamaniego (Pierwszego Mahdiego), Hashem rozpoczął misję, która wzbudza kontrowersje i sprzeciw w wielu środowiskach religijnych.

Ruch AROPL wyróżnia się swoim synkretycznym charakterem, łącząc elementy z różnych tradycji religijnych:
– szyickiego islamu Dwunastkowego
– chrześcijańskiego gnostycyzmu
– zachodniej ezoteryki

Ta niezwykła mieszanka tradycji duchowych stanowi podstawę dla radykalnych twierdzeń lidera ruchu, który uważa się jednocześnie za:
– Mesjasza oczekiwanego przez Żydów
– Chrystusa czczonego przez chrześcijan
– Mahdiego przepowiadanego w islamie
– prawowitego papieża Kościoła katolickiego

„The Goal of the Wise” – święta księga ruchu

Centralnym tekstem doktryny AROPL jest księga objawień zatytułowana „The Goal of the Wise” (Cel Mędrców). Ten zbiór pism Abdullaha Hashema przedstawiany jest przez wyznawców jako kulminacja mesjańskich oczekiwań wszystkich trzech religii abrahamowych.

Kluczowe aspekty nauk zawartych w „The Goal of the Wise” to:
– Reinterpretacja tradycyjnych świętych tekstów judaizmu, chrześcijaństwa i islamu
– Synkretyczne połączenie różnych tradycji religijnych w jedną, uniwersalną doktrynę
– Szczegółowy plan ustanowienia Boskiego Sprawiedliwego Państwa.

Dla zwolenników AROPL księga ta stanowi duchowy drogowskaz prowadzący do uniwersalnej duchowości jednoczącej wszystkie religie abrahamowe. Krytycy ruchu postrzegają ją jednak jako manipulacyjną reinterpretację proroctw, której celem jest legitymizacja roszczeń Hashema.

Wizja „Boskiego Sprawiedliwego Państwa”

Centralnym elementem nauczania Hashema jest koncepcja ustanowienia „Boskiego Sprawiedliwego Państwa” – teokratycznego systemu rządów, w którym władzę sprawowałby król wyznaczony przez Boga. Ta wizja stoi w wyraźnej opozycji do:
– tradycyjnych struktur religijnych uznawanych przez główne religie abrahamowe
– współczesnych wartości demokratycznych i świeckich systemów państwowych.

Działalność Abdullaha Hashema Aba Al-Sadiqa spotyka się z gwałtowną krytyką ze strony przedstawicieli głównych religii. Jego roszczenia są powszechnie odrzucane jako:
– bluźniercze wobec doktryn religijnych
– manipulacyjne w interpretacji proroctw
– potencjalnie niebezpieczne dla wiernych

Szczególnie ostrą krytykę wyrażają chrześcijanie, którzy często określają Hashema mianem Antychrysta – fałszywego mesjasza przepowiedzianego w Biblii, który ma zwodzić ludzi przed końcem czasów.
Z perspektywy ortodoksyjnych nurtów chrześcijaństwa i islamu, gdyby twierdzenia Hashema miały zostać uznane za prawdziwe, oznaczałoby to pojawienie się postaci antychrysta – osoby, która podając się za mesjasza wprowadza świat w błąd i odciąga ludzi od prawdziwej wiary. Abdullah Hashem Aba Al-Sadiq pozostaje jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci współczesnej sceny religijnej. Jako założyciel i lider synkretycznego ruchu AROPL, głosi nauki łączące elementy różnych tradycji religijnych, jednocześnie przypisując sobie mesjańskie role ze wszystkich głównych religii abrahamowych.  Jego działalność i nauki są powszechnie krytykowane przez liderów religijnych i wiernych, którzy postrzegają go jako zagrożenie dla tradycyjnych wierzeń i praktyk religijnych. Dla jednych pozostaje charyzmatycznym przywódcą duchowym, dla innych – niebezpiecznym fałszywym prorokiem, którego działalność wpisuje się w religijne proroctwa o czasach ostatecznych. Abdullah Hashem Aba Al-Sadiq, lider Ahmadi Religion of Peace and Light (AROPL), od 2015 roku wywołuje burzliwe dyskusje na arenie religijnej. Ogłaszając się Drugim Mahdim, Mesjaszem, Chrystusem, a nawet prawowitym papieżem, Hashem stworzył ruch, który łączy elementy islamu, chrześcijaństwa i ezoteryki. Jego działalność budzi pytanie: czy jest on wyczekiwanym wysłannikiem Boga, czy raczej fałszywym prorokiem, jak Antychryst przepowiadany w tradycjach abrahamowych? 

Perspektywa tradycji abrahamowych

Islam

W szyickim islamie Mahdi to postać, która przywróci sprawiedliwość przed dniem sądu. Twierdzenia Hashema są jednak odrzucane przez większość uczonych muzułmańskich, którzy zarzucają mu manipulację proroctwami i niezgodność z tradycyjnymi kryteriami Mahdiego. Jego synkretyzm jest postrzegany jako odejście od czystości wiary.

Chrześcijaństwo

W chrześcijaństwie, zwłaszcza w kręgach eschatologicznych, Hashem bywa określany mianem Antychrysta – fałszywego mesjasza, który według Biblii (np. 1 J 2:18) zwodzi ludzi przed powrotem Chrystusa. Jego roszczenia do bycia Chrystusem są uznawane za bluźniercze, a synkretyczne nauki za próbę rozmycia ortodoksyjnej wiary.

Judaizm

Żydowskie oczekiwania Mesjasza koncentrują się na przywódcy, który odbuduje Izrael i Świątynię. Roszczenia Hashema, łączące elementy innych religii, są obce żydowskiej tradycji i spotykają się z odrzuceniem jako niezgodne z proroctwami Tanachu.

Z perspektywy tradycji abrahamowych, roszczenia Hashema wpisują się w archetyp fałszywego proroka. W chrześcijaństwie Antychryst to postać zwodząca, która podszywa się pod Mesjasza (Mt 24:24). W islamie fałszywi pretendenci do roli Mahdiego byli historycznie potępiani. Judaizm również ostrzega przed fałszywymi mesjaszami, jak np. Sabbataj Cwi w XVII wieku.

Abdullah Hashem Aba Al-Sadiq i jego ruch AROPL to zjawisko, które zmusza do refleksji nad granicami synkretyzmu religijnego i mesjańskich oczekiwań. W świetle tradycji abrahamowych jego roszczenia są niemal jednogłośnie odrzucane jako bluźniercze i niebezpieczne, a sam Hashem bywa porównywany do postaci Antychrysta lub fałszywego proroka. Dla jego zwolenników jest jednak Mesjaszem, który przynosi nową erę duchowości.

Reinkarnacja i karma

Ruch naucza o transmigracji duszy oraz cyklicznym powrocie proroków i sprawiedliwych w czasach ostatecznych, co odróżnia go od tradycyjnych doktryn abrahamowych.

Boskie Sprawiedliwe Państwo

Hashem głosi konieczność ustanowienia teokracji, w której władzę sprawuje namiestnik Boga, eliminujący zło i niesprawiedliwość.

Synkretyzm religijny

AROPL łączy szyicki islam Dwunastkowy, chrześcijański gnostycyzm, ezoterykę zachodnią i inne tradycje, promując tolerancję, w tym wobec osób LGBTQ.

Reinterpretacja tradycji islamskich

Ramadan jest obchodzony w grudniu, a Ka’aba, według AROPL, znajduje się w Petrze, nie w Mekce.

Prawo poznania Namiestnika Boga

Kluczowe nauczanie o rozpoznawaniu boskiego posłańca na podstawie określonych kryteriów.

Święta księga

The Goal of the Wise, zawierająca objawienia Hashema, ma prowadzić do jedności religii i wypełnienia proroctw.

Synkretyzm AROPL: Most czy herezja?

AROPL opiera się na synkretyzmie, czerpiąc z:

• szyickiego oczekiwania na Mahdiego,
• gnostyckich idei tajemnej wiedzy,
• ezoterycznych koncepcji uniwersalizmu.
• Hashem, ogłaszając się
• Qāʾimem Āl-Muḥammad i następcą Ahmeda al-Hassana, twierdzi, że łączy mesjańskie role judaizmu, chrześcijaństwa i islamu.

Dla zwolenników to wizja jedności, dla krytyków – bluźnierstwo.

Abdullah Hashem Aba Al-Sadiq i kontrowersyjny ruch AROPL

Nowy synkretyczny ruch religijny na arenie światowej. Abdullah Hashem Aba Al-Sadiq to postać, która od 2015 roku wzbudza ogromne kontrowersje na globalnej scenie religijnej. Ogłaszając się Qāʾimem Āl-Muḥammad, czyli Drugim Mahdim, założył Ahmadi Religion of Peace and Light (AROPL) – nowy ruch religijny, który szybko zyskał rozgłos, ale też spotkał się z ostrą krytyką. Twierdząc, że jest następcą Ahmeda al-Hassana, uznawanego przez niego za Pierwszego Mahdiego (al-Yamaniego), Hashem stworzył doktrynę, która łączy elementy różnych tradycji duchowych, wywołując zarówno fascynację, jak i sprzeciw.

AROPL wyróżnia się niezwykłym synkretyzmem, czerpiąc inspirację z:

• szyickiego islamu Dwunastkowego,
• chrześcijańskiego gnostycyzmu,
• zachodniej ezoteryki.

Ta mieszanka stanowi fundament dla radykalnych twierdzeń Hashema, który przedstawia się jako:

• Mesjasz oczekiwany przez Żydów,
• Chrystus czczony przez chrześcijan,
• Mahdi przepowiadany w islamie,
• a nawet prawowity papież Kościoła katolickiego.

Tak szerokie roszczenia mesjańskie są niespotykane i budzą szczególne kontrowersje wśród wyznawców tradycyjnych religii abrahamowych. Kluczowym elementem nauczania AROPL jest idea ustanowienia „Boskiego Sprawiedliwego Państwa” – teokratycznego systemu rządów, w którym władzę sprawowałby król wybrany przez Boga. Ta wizja stoi w wyraźnej opozycji do:
tradycyjnych struktur religijnych głównych religii, współczesnych wartości demokratycznych, świeckich systemów państwowych.
Proponowany model rządów jest postrzegany jako utopijny przez zwolenników ruchu, ale jako zagrożenie dla stabilności społecznej przez jego krytyków.

Działalność Abdullaha Hashema spotyka się z ostrą krytyką ze strony przedstawicieli głównych religii.

Jego roszczenia są powszechnie odrzucane jako:

• bluźniercze wobec ortodoksyjnych doktryn,
• manipulacyjne w interpretacji świętych tekstów i proroctw,
• potencjalnie niebezpieczne dla wiernych, którzy mogą ulec jego wpływom.
• Szczególnie chrześcijanie, zwłaszcza z kręgów konserwatywnych, określają Hashema mianem Antychrysta – fałszywego mesjasza, który według biblijnych proroctw ma zwodzić ludzi przed końcem czasów.
• W islamie jego nauki są krytykowane za niezgodność z tradycyjnymi oczekiwaniami dotyczącymi Mahdiego.

Z perspektywy ortodoksyjnego chrześcijaństwa i islamu, gdyby roszczenia Hashema miały zostać uznane za prawdziwe, oznaczałoby to pojawienie się postaci antychrysta lub fałszywego proroka.

Tego typu postać, według wierzeń, miałaby wprowadzać zamęt i odciągać wiernych od prawdziwej wiary, przygotowując grunt pod wydarzenia związane z czasami ostatecznymi.

Abdullah Hashem Aba Al-Sadiq to jedna z najbardziej polaryzujących postaci współczesnej sceny religijnej. Jako założyciel AROPL głosi synkretyczne nauki, które łączą elementy islamu, chrześcijaństwa i ezoteryki, przypisując sobie role mesjańskie w każdej z głównych religii abrahamowych. Jego wizja „Boskiego Sprawiedliwego Państwa” oraz radykalne twierdzenia spotykają się z powszechną krytyką liderów religijnych i wiernych, którzy widzą w nim zagrożenie dla tradycyjnych wierzeń.

• Dla niektórych Hashem jest charyzmatycznym przywódcą duchowym, dla innych – niebezpiecznym fałszywym prorokiem, którego działalność wpisuje się w religijne proroctwa o czasach ostatecznych. Niezależnie od perspektywy, ruch AROPL pozostaje jednym z najbardziej intrygujących i kontrowersyjnych zjawisk religijnych XXI wieku.

Niektóre historyczne przykłady fałszywych proroków

Szymon Magik (Simon Magus)

Działający w I wieku naszej ery, który według Dziejów Apostolskich twierdził, że posiada boską moc.

Montanus

Prorok z II wieku, założyciel montanizmu, ruchu uznanego za herezję przez Kościół.

Mahdi z Sudanu

W XIX wieku twierdził, że jest oczekiwanym przez muzułmanów Mahdim, ale jego twierdzenia zostały później odrzucone przez wiele ugrupowań muzułmańskich.

Sabataj Cwi (1626–1676)

Żydowski mistyk i kaznodzieja, który ogłosił się mesjaszem w XVII wieku. Jego ruch wywołał wielkie nadzieje wśród Żydów, szczególnie w Europie Wschodniej i na Bliskim Wschodzie. Kiedy został uwięziony przez sułtana osmańskiego, zdecydował się przejść na islam, co rozczarowało wielu jego zwolenników.

Jim Jones (1931–1978)

Amerykański kaznodzieja i lider sekty „Świątynia Ludu” (People’s Temple), który zdobył dużą liczbę zwolenników. W 1978 roku doprowadził do zbiorowego samobójstwa ponad 900 osób w Jonestown w Gujanie, co było jednym z najbardziej tragicznych przypadków masowego kultu w historii.

David Koresh (1959–1993)

Przywódca religijny sekty Gałęzi Dawidowej (Branch Davidians), która była odłamem Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Koresh twierdził, że jest prorokiem i mesjaszem. W 1993 roku jego sekta została oblężona przez amerykańskie służby federalne, co zakończyło się pożarem i śmiercią ponad 80 osób.

Mirza Ghulam Ahmad (1835–1908)

Założyciel ruchu Ahmadiyya w Indiach. Ghulam Ahmad twierdził, że jest mesjaszem i Mahdim, co wywołało kontrowersje wśród muzułmanów. Większość sunnitów i szyitów odrzucała jego twierdzenia, uznając go za fałszywego proroka.

Charles Manson (1934–2017)

Amerykański przestępca i lider kultu, który twierdził, że jest prorokiem i miał zdolności nadprzyrodzone. Manson przewodził grupie „Rodzina Mansona”, której członkowie dopuścili się serii brutalnych morderstw w 1969 roku.

Jozef Łukasz

(Józef Łukasz był jednym z samozwańczych proroków na ziemiach polskich)
Działał na terenie Polski w XVII wieku, twierdził, że jest wybrańcem Boga i prorokiem. Jego nauki były sprzeczne z doktryną Kościoła katolickiego, a ostatecznie został uznany za heretyka.

Hong Xiuquan (1814–1864)

Chiński przywódca religijny, który twierdził, że jest młodszym bratem Jezusa Chrystusa i miał za zadanie stworzyć „Królestwo Niebieskie” na ziemi. Jego nauki doprowadziły do powstania Tajpingów, które wywołało wojnę domową w Chinach, kosztującą życie milionów ludzi.

Sun Myung Moon (1920–2012)

Założyciel Kościoła Zjednoczeniowego, znanego również jako „sekta Moona”. Twierdził, że jest nowym mesjaszem, który miał dokończyć misję Chrystusa. Jego ruch był bardzo kontrowersyjny, a Moon został uznany za fałszywego proroka przez wiele chrześcijańskich denominacji.

Jose Luis de Jesus Miranda (1946–2013)

Lider religijny z Portoryko, który ogłosił się zarówno Jezusem Chrystusem, jak i Antychrystem. Jego ruch „Growing in Grace” miał wielu zwolenników w Ameryce Łacińskiej i Stanach Zjednoczonych. Jego twierdzenia o boskości i nauki były jednak powszechnie odrzucane przez kościoły chrześcijańskie.

Marshall Applewhite (1931–1997)

Przywódca sekty Heaven’s Gate, który twierdził, że jest prorokiem i zapowiedział nadchodzącą apokalipsę. W 1997 roku Applewhite i 38 jego zwolenników popełnili zbiorowe samobójstwo, wierząc, że ich dusze zostaną zabrane na statek kosmiczny lecący za kometą Hale’a-Boppa.

Fałszywi prorocy często wykorzystywali swoją charyzmę, aby zdobyć zwolenników, a ich działalność często miała tragiczne skutki. W wielu przypadkach ich ruchy były postrzegane jako zagrożenie dla społeczeństwa i porządku religijnego.